Share |

Από το Τοπικό στο Παγκόσμιο (Π.Παπαδάτος for ever)

  • Μια μικρή διευκρίνηση, στην αρχή. Tελευταία, δημοσιεύσαμε δύο επιστολές αναγνωστών. Μία προς το βουλευτή και μία προς τον αντιδήμαρχο τουρισμού. Ήταν και οι δύο επώνυμες. Για δικούς μας λόγους και κυρίως, επειδή δεν είχαμε κάποια ένδειξη πως ήθελαν να δημοσιευτούν τα ονόματα τους, δεν βάλαμε ονόματα.

------------------------------------------------

Χτες και σήμερα, δημοσιεύσαμε δύο κείμενα που αφορούσαν το τι θα συμβεί σε όλο τον κόσμο, αν η χώρα κήρυττε "στάση πληρωμών".  Κόλαση, για να χρησιμοποιήσω τη φράση ενός γνωστού διαχειριστή κεφαλαίων υψηλού κινδύνου.

Όμως, ο Ομπάμα, η Ε.Ε. και η "ελληνική" "κυβέρνηση" προτιμούν να σώσουν τις τράπεζες και να βουλιάξουν οι λαοί.

Την ίδια ανησυχία και προτίμηση, έχει και ο αυτοπροβαλλόμενος, σαν υποψήφιος βουλευτής της ΝΔ, κ.Παύλος Παπαδάτος.

Δεν είναι μόνο εκείνη η αλησμόνητη ρήση του: "Ο Θεός να έχει καλά τον Τρισέ, που μας βοηθά". Στο καθιερωμένο πρόσφατο άρθρο του στην realnews, επανέρχεται και εκφράζει, ξανά, την αγωνία του για την πτώχευση των ήδη πτωχευμένων τραπεζών:

"Γιατί κάποιοι υπερπατριώτες ζητούν μονομερή διαγραφή των οφειλών μας αφού γνωρίζουν ότι αυτό ισοδυναμεί με αυτόματη διαγραφή της χώρας μας από το οικονομικό στερέωμα και εγγυημένη κατάρρευση των τραπεζών μας, με φυσικό επακόλουθο την απώλεια ακόμη και των καταθέσεων μας; "

Ο κ. Παύλος δεν μας εξηγεί γιατί θα χαθούν οι καταθέσεις μας, όταν αυτές είναι εγγυημένες ως τις 100.000 (από την κυβέρνηση Καραμανλή) και όταν, στο σχετικά πρόσφατο παρελθόν, κατέρρευσε η Τράπεζα Κρήτης, το δημόσιο εγγυήθηκε και εξασφάλισε τις καταθέσεις.  Κάποιοι , πάντως, βολεύονται, αν τις χάσει ο λαουτζίκος. Δεν θα έχουν ανταγωνισμό, όταν θα βάλουν μέσα τις καταθέσεις του εξωτερικού, για φτηνές αγορές. Όλα είναι θέμα πολιτικής βούλησης και όχι αυτοματισμοί της δήθεν ελεύθερης αγοράς.

(Όσο για  το "οικονομικό στερέωμα" , έχουμε διαγραφεί, προ πολλού, χάρις στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ).

Ο κ.Π.Π., μιλώντας για τις καταθέσεις του λαού, προσπαθεί, απλά, να μας πείσει πως πρέπει να ανησυχούμε και εμείς, για την υγεία και την μακροημέρευση των ευϋπόληπτων τραπεζιτών, οι οποίοι έχουν λάβει 108 δις από την ελληνική κυβέρνηση και 95 δις από την ΕΚΤ. (Προφανώς, αυτά τα ποσά ξέρει, όταν προσεύχεται για την υγεία του κυρίου Τρισέ, υπαλλήλου του κ. Ρόθτσιλντ και άλλων φιλόπτωχων οικογενειών).

 

Επιπλέον, ο οικονομολόγος καταλογίζει στην κυβέρνηση ευθύνες: "Ας μάθει λοιπόν η κυρία Δαμανάκη ότι συνέβαλε στο να βγουν εκτός Ελλάδας κάποια δις ευρώ. Ας μάθει επιπλέον η κυρία Δαμανάκη ότι ακόμη και να θέλουμε να γυρίσουμε πίσω στη δραχμή, είναι νομικά αδύνατο. Αλλά ακόμη και αν μπορούσαμε, θα έπρεπε να προκαλύψουμε όλα τα κονδύλια που έχουμε πάρει από την ΕΕ."

Αυτό το πρώτο , δεν το κατάλαβα: Υπάρχει κάποιος νόμος που να εμποδίζει την ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων; Δεν έχουμε "ελεύθερη" αγορά; (Φυσικά και δεν έχουμε, αλλά έτσι νομίζει ή δηλώνει και υπέρ αυτής της "ελευθερίας" αμύνεται ο κ. Παύλος).

Ό,τι αφορά το "νομικά αδύνατο", ναι. Δεν μπορούν να μας διώξουν, αλλά μπορούμε να φύγουμε και προς αυτή την κατεύθυνση, εκτός των "υπερπατριωτών",  εργάζεται ένα συγκεκριμένο λόμπυ του εφοπλιστικό - τουριστικού κεφαλαίου, με τη συνεργασία του διεθνούς σιωνιστικού loby. (Aυτό το τελευταίο δεν είναι απαραίτητο να το ξέρει, ο κ. Παύλος). 

Όσο για το ότι πρέπει να επιστρέψουμε κονδύλια και αυτό το έργο είναι θέμα θέλησης. Ο Μεταξάς αρνήθηκε να πληρώσει τους Βέλγους και κέρδισε τη δίκη. Άλλο , όμως, ο δικτάτορας Μεταξάς και άλλο οι σημερινοί πολιτικάντηδες, υποψήφιοι και μη.

 

Εκεί που μας μπερδεύει ο κ. Παύλος είναι στο τέλος του άρθρου του:

"Μες την συμφορά που μας βρήκε, έχουμε κανένα διαπραγματευτικά χαρτί; Παραδόξως έχουμε ένα.  Και αυτό είναι η αδυναμία μας να επιστρέψουμε τα λεφτά που μας δάνεισαν. Πιθανόν, μία διαγραφή χρεών εκ μέρους της ΕΕ θα της κοστίσει πολύ λιγότερο από ό, τι θα της κοστίσει η κατάρρευση της Ελλάδας. Αρκετά κακό χαρτί, σίγουρα εκβιαστικό και κάπως ανήθικο. Δεν έχουμε όμως άλλο. Το αντιλαμβάνονται και οι «συμπαίκτες» μας γι’ αυτό και δεν μας έχουν στείλει εκεί που μας αξίζει."

Αφού είναι "το μοναδικό δυνατό μας χαρτί",  όπως λέει και ο τίτλος του άρθρου, "η αδυναμία μας να πληρώσουμε", γιατί δεν το προτείνει; Για να μην χαρακτηρίσει τον εαυτό του "υπερπατριώτη";

Το άλλο που λέει "Πιθανόν, μία διαγραφή χρεών εκ μέρους της ΕΕ θα της κοστίσει πολύ λιγότερο από ό, τι θα της κοστίσει η κατάρρευση της Ελλάδας" , εμπεριέχει λογική ασυνέχεια και μας μπερδεύει. 

Αυτά τα δύο δεν είναι συνώνυμα; Δεν συνεπάγεται το ένα το άλλο και τα δυο μαζί την έξοδο; Άμα καταρρεύσεις, θα μπορείς να πληρώσεις; Κι αν δεν μπορείς να πληρώσεις, θα παραμείνεις στο ευρώ, ιδιοκτησίας των τοκογλύφων; Ή μήπως, όταν βρεθεί μπροστά στην "κατάρρευση" και θα είναι βουλευτής (λέμε τώρα), η πρώτη του έγνοια θα είναι να πληρώσει τους τοκογλύφους και όχι το λαό; Από όσα υπερασπίζεται, προκύπτει πως αυτή θα είναι η πρώτη του έγνοια, αν ποτέ "κυβερνήσει".

Η αλήθεια είναι πως αυτό αποκαλύπτει, με την "μπερδεμένη" γραφή του. Η χώρα έχει χρεοκοπήσει, προ πολλού και η καθυστέρηση ανακοίνωσης καθυστερεί , ως ότου πουληθεί φτηνά το δημόσιο φιλέτο και ο λαός και πάρουν πίσω τα λεφτά τους οι τοκογλύφοι. Ο κ. Παύλος το ξέρει και το "προσδιορίζει" κιόλας, πίσω από τις γραμμές που γράφει: Θα συμβεί στη θητεία Σαμαρά. (αν υπάρξει τέτοια θητεία).

 

Όλες οι "αναλύσεις" του κ. Παύλου, αλλά  και όλων των κομμάτων δεν ακουμπάνε το "άβατο", τα "ιερά και τα όσια", που έχουν να κάμουν με την ιδιοκτησία του χρήματος. Οπότε, κάνουν κύκλους στον πάτο μιας κατσαρόλας που βράζει κα ι στο τέλος θα τους κάμει βραστούς.

 

Ούτε εμείς θέλουμε να φύγουμε από το ευρώ. Δεν είναι η πρώτη μας προτεραιότητα. Είναι μια από τις εναλλακτικές λύσεις, αλλά αυτό δεν προαναγγέλλεται. Αντί να συνθηματολογείς ή να κινδυνολογείς, φροντίζεις να είσαι προετοιμασμένος, για κάθε τι, ώστε να μη βρεθείς προ δυσάρεστων εκπλήξεων. Έτσι σκέφτεται ένας νοικοκύρης, αλλά είναι αδύνατον να το καταλάβει ένας "οικονομολόγος" σε διατεταγμένη αποστολή "τη σωτηρία του τραπεζίτη".

 

Εμείς θέλουμε να μοιράσει τσάμπα χρήμα η ΕΚΤ, το οποίο θα αντικαταστήσει το δήθεν χρέος μας. Ξέρετε πόσο τσάμπα χρήμα "τύπωσε" η FED, μετά την κρίση, για να φορτωθεί τα τοξικά σκουπίδια των τραπεζών και να τις σώσει; (Λέμε "τύπωσε", γιατί στην πραγματικότητα, πρόκειται για λογιστικές εγγραφές και αέρας κοπανιστός).

Πολλούς τόνους τσάμπα χρήμα τύπωσε η FED, πράξη που ακούει στο "επιστημονικό" και ακατάληπτο όνομα: "ποσοτική χαλάρωση" (quantitative easing ). Αυτό το έχει κάμει και η ΕΚΤ κι έτσι οι ελληνικές τράπεζες έχουν λάβει τη μερίδα του λέοντος, από την ΕΚΤ (95 δις ευρώ). Ρίξτε μια ματιά και κοιτάξτε τι έγινε, μετά το 2006:

Επειδή το διάγραμμα δίνει την κίνηση 3 δεικτών Μ1, Μ2,Μ3, για τους μη ειδικούς:

M1 είναι μέτρο προσφοράς χρήματος στις Η.Π.Α. με τη στενή έννοια που περιλαμβάνει τη νομισματική κυκλοφορία συν τις καταθέσεις όψεως (τρεχούμενοι λογαριασμοί) . (τα μετρητά, που λένε)

Μ2 είναι ένα μέτρο της προσφοράς χρήματος στις Η.Π.Α. που περιλαμβάνει το Μ1, συν καταθέσεις ταμιευτηρίου και προθεσμιακές καταθέσεις, συμφωνίες επαναγοράς μιας νύχτας στις εμπορικές τράπεζες, και μη θεσμικούς λογαριασμούς της χρηματαγοράς. Μ2 είναι ένας βασικός οικονομικός δείκτης που χρησιμοποιείται στη πρόβλεψη του πληθωρισμού.

Μ3 είναι ο πιο ευρύς τρόπος μέτρησης της προσφοράς χρήματος των Η.Π.Α. και αποτελείται από το Μ2, τις προθεσμιακές καταθέσεις των $100,000 και άνω σε όλους τους οργανισμούς που δέχονται καταθέσεις, προθεσμιακές συμφωνίες επαναγοράς για ποσά των $100,000 και άνω, προθεσμιακά ευρωδολάρια και υπόλοιπα σε αμοιβαία κεφάλαια χρηματαγοράς περιορισμένα σε θεσμικό επενδυτή.

------------------

Το Μ1 ,(μετρητά και καταθέσεις όψεως) πέφτει, μεταξύ 2006-2008 και ανεβαίνει μετά το 2008. Μειώνεται το 2010 και παίρνει ξανά την ανηφόρα, φέτος. Αντίθετα, το σύνολο του "χρήματος" (μέσα και οι λογιστικές εγγραφές)  στην ίδια περίοδο εκτοξεύεται, έχει μια κάμψη το 2010, γιατί νόμισαν πως η κατάσταση σταθεροποιείται και κοιτάξτε, ξανά την φετεινή ανηφόρα όλων των ειδών "χρήματος" !!! Αυτό σημαίνει πως αναμένουν θύελλα.

Ηθικό δίδαγμα: Δεν αρκεί να τυπώσεις χρήμα. Το θέμα είναι και ποιος και γιατί το τυπώνει  και σε ποιον το προσφέρει.

-----------

Δε ζητάμε λοιπόν κάτι που δεν έχει ξαναγίνει. Ζητάμε "ποσοτική χαλάρωση", για την κοινωνία, με τον ίδιο τρόπο που έγινε για τις τράπεζες. Μα, θα μας πει ο κ. Παύλος: "και ο πληθωρισμός;"

Αυτό το παραμύθι, ως πότε νομίζετε πως θα το τρώμε; Τον πληθωρισμό δεν μας τον στέλνει ο Θεός, για να μας τιμωρήσει. Κάποιοι τον φτιάχνουν και είναι θέμα μιας πραγματικά ελεύθερης αγοράς και ελεύθερων ανθρώπων, όχι μόνο να τον τιθασεύσουν, αλλά και να τον μειώσουν.

Π.χ. Ποια είναι η προμήθεια που δίνεται στις ιδιωτικές εταιρείες, ώστε να μεταπωλούν ρεύμα και τηλέφωνα  , πιο φτηνά από τη  ΔΕΗ και τον ΟΤΕ;

Γιατί αυτή η προμήθεια να μην ήταν μείωση στις τιμές του ρεύματος προς τον τελικό καταναλωτή; (Αστεία λέμε).

Τι είδους "ελεύθερη" αγορά είναι αυτή; Θέλω κι εγώ, ο συλλογικός, συνεταιρισμένος, συνεργαζόμενος τελικός καταναλωτής" τα ίδια οφέλη. Μπορώ;

Η "ελευθερία" είναι για λίγους.

 

Για να τελειώσουμε: Είναι στο χέρι του λαού να μην πληρώσει, με την απειλή, που πολύ σωστά ανακάλυψε και ο κ.Παύλος, της "χρεοκοπίας" ή "στάσης πληρωμών". Θα γίνει της κόλασης, όπως παραδέχονται ο κ. Mobius ή ο κ. Obama.

Και οι πρώτοι που θα πάνε στην κόλαση θα είναι οι τραπεζίτες και κανείς Θεός δεν θα τους σώσει. Δεν αγαπά τον κλέφτη, αλλά σίγουρα αγαπά τον νοικοκύρη λαό. ( Ο καθένας διαλέγει την προσευχή που θα πει και για ποιο πράγμα θα προσευχηθεί). 

Όμως, το υπάρχον πολιτικό σύστημα είναι δουλόφρων προς τους τραπεζίτες και μια νέα μεγάλη δύναμη γεννιέται.

Αν νομίζετε πως η εξέγερση θα τελειώσει στις πλατείες, κάνετε λάθος. Γεννιέται το Κίνημα της Άμεσης Δημοκρατίας. Όπως παλιά, έτσι και τώρα: Πού αλλού; Στην Ελλάδα.

Και είναι διεθνώς νόμιμο και ηθικό δικαίωμα να μην πληρώσουμε και να απαιτήσουμε το χρήμα (ευρώ ή όποιο άλλο) φύγει από τα χέρια των τραπεζιτών. Και είναι σίγουρο πως έτσι θα γίνει.

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΗ ΛΥΣΗ.

Αυτός κι αν είναι μονόδρομος (σιδηροτροχιά μονής κατεύθυνσης είναι) και τον καταλαβαίνει και η αγράμματη κυρά Μαρία. Όχι μόνο, ο μπακάλης της γειτονιάς.

Ο κ. Παύλος κάνει πως δεν καταλαβαίνει.

 

ΥΓ: Ευχαριστούμε τον κ. Π.Παπαδάτο γιατί μας δίνει την ευκαιρία να εξηγήσουμε μερικά πράγματα, κάπως δυσνόητα,  και κυρίως γιατί μας δίνει την ευκαιρία να εξηγούμε για το πώς είναι στημένο το παιχνίδι.

"Δημοκρατική διαχείριση του χρήματος" είναι η λύση. Και το υπάρχον πολιτικό σύστημα, με τους "οικονομολόγους" για παρέα,  δεν ξέρει τι θα πει αυτό. Δεν υπάρχει τέτοιο μάθημα στα πανεπιστήμια όλου του κόσμου! Δεν το έχουν διδαχτεί! θα τους το μάθουμε.