Από το indymedia της Κύπρου: Απεγκλωβισμός
Η αναδημοσίεσυη αυτού του άρθρου δεν έχει σαν σκοπό να ευλογήσουμε τα γένια μας, αλλά να δείξουμε πως μια πολιτική των πολιτών, που δεν υπάρχει στο λόγο των πάσης φύσεως κρατούντων τα κλειδιά της παραπληροφόρησης, μπορεί να αποτελέσει πολιτικό όπλο αντίστασης, αντίδρασης και δημιουργίας. Μέσα από τις διαφορές και την πολυπλοκότητα μας. Σμίγοντας με τις διαφορές μας και απεγκλωβισμένοι από τα πλαστά κομματικά κλουβιά. Αυτό μπορεί να συμβεί, προσπερνώντας τις υπερβολές στους επαίνους, που απευθύνει ο συντάχτης του άρθρου, σε μας και κρατώντας την ουσία. Το σημαντικό δεν είμαστε εμείς, αλλά αυτά που ανακαλύψαμε και επαναλαμβάνουμε, μονότονα.
Έχουμε δοκιμάσει την αντοχή των απόψεων μας, απευθύνοντας την ερώτηση: "γιατί το χρήμα να είναι ιδιωτικό;" σε όλο το πολιτικό σύστημα, σε πανεπιστημιακούς και αρχηγούς κομμάτων. Η απάντηση, όταν υπάρχει τέτοια (συνήθως σωπαίνουν), είναι το : "Έχετε δίκιο. Είναι σκάνδαλο". Ο τελευταίος που μας το είπε ήταν ο Τσίπρας...Το είπε και το "ξέχασε" και, τώρα, συνεχίζει τον υποκριτικό ψευδολαϊκό δρόμο του, υπάκουος στους κανόνες του "σκανδάλου". Η πολιτική του που συγκεντρώνει, σιγά-σιγά, τις φρούδες ελπίδες των απελπισμένων, είναι το τελευταίο σκαλοπάτι πριν τον ολοκληρωτισμό, όπου μας οδηγεί η απελπισία, σε συνδυασμό με την παραπληροφόρηση των κυρίαρχων ΜΜΕ και την ψευδολαϊκή υποκρισία της αριστεράς. ("Δεν λες κουβέντα", στο τέλος, από Μητροπάνο-Μούτση.)
Είμαστε ανώνυμοι, είμαστε ασήμαντοι, και θέλουμε να είμαστε παντού, με σημαντικές πολιτικές.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
"Απεγκλωβισμός", λοιπόν. (Είναι αυτονόητο πως δεν συμφωνούμε σε όλα όσα γράφει και κυρίως στους επαίνους προς εμάς. Ίσως, κάποια στιγμή γράψουμε τις διαφωνίες μας. Παραμένουμε άθλιοι.)
Ευτυχώς οι ελλαδίτες σύντροφοι και συναγωνιστές παραμένουν δραστήριοι - εμείς στην Κύπρο, όπου συλλογικά ως χώρα παραλύσαμε τώρα από την υγρασία, τη ζέστη και το σύνδρομο των διακοπών, αισθανόμαστε οι κρατούντες - Μέσα, Κράτος, Κεφάλαιο - συμπεριφέρονται σαν να μην υπάρχουν ξαφνικά τα πολιτικά και οικονομικά μας προβλήματα. Ή, όταν ασχολούνται, το κάμνουν με τρόπο που παραπλανεί για το τι έστιν η ουσία των προβλημάτων.
Η επιστολή του Γιάννη Κρούσου συνδέει - ευφυέστατα - την ατομική τραγωδία που περνά ο κάθε ένας μας, με την παρούσα οικονομική καταστροφή και εναποθέτει όλη την ευθύνη ακριβώς εκεί όπου πρέπει: στο κατώφλι των κρατούντων, εκεί όπου κατοικεί το δικέφαλο θηρίο που ονομάζεται Κεφαλαιϊκό Κράτος.
Το πρόβλημα μας είναι αν θα βρεθούν πολιτικά άτομα ή πολιτικές δυνάμεις που να αρχίσουν να ΠΡΑΤΤΟΥΝ με βάση αυτή την αντίληψη. Η αναγνώριση του ότι τα Τραπεζικά συμφέροντα (ξένα και ντόπια), μέσω της συμπαιγνίας των δυνάμεων Κεφαλαίου και Κράτους έχουν δημιουργήσει το παρόν πρόβλημα οδηγεί αυτόματα και σε λύσεις, σε δρόμους έξω από το αδιέξοδο.
Αφ' ης στιγμής έγινε καθαρό πως το πρόβλημα έγκειται στο ότι με τις μανούβρες και τα κόλπα των πολιτικών τα κέρδη των Τραπεζών τέθηκαν πιο ψηλά από την ευημερία του λαού, τότε η λύση βρίσκεται ακριβώς στην αντίθετη κατεύθυνση. Χρειαζόμαστε πολιτική που θέτει την ευημερία του λαού σε πρώτη μοίρα: τούτο θα βοηθήσει την οικονομία και την αγορά να συνέλθει, και στο τέλος του κύκλου, θα φέρει ξανά και (τα πολυπόθητα) κέρδη στις Τράπεζες. Έχουμε γράψει πολλά για το θέμα και ιδίως για τις λύσεις που είναι εφικτές, δίκαιες και εφαρμόσιμες. Καθοδηγούνται από τα εξής:
1. Η πηγή όλου του πλούτου είναι η ανθρώπινη εργασία, και μάλιστα η συλλογική παραγωγή. Οι μόνες λύσεις που θα αποφέρουν είναι εκείνες που αυξάνουν την παραγωγή.
2. Η αγορά δεν θα ξεκολλήσει από την παράλυση αν δεν αυξηθούν τα εισοδήματα και ωφελήματα του λαού. Όλες οι αντίθετες "λύσεις", όπως μέτρα λιτότητος, περικοπές μισθών, μαζικές απολύσεις, κλπ. μόνο καταστροφή επιφέρουν. Οι πραγματικές λύσεις είναι προς την αντίθετη κατεύθυνση: αύξηση των εισοδημάτων του λαού. Εκείνοι που θα έχουν θα μπορούν και να αγοράζουν. Και έτσι η αγορά θα ξανάβρει κινητικότητα.
3. Η παραγωγή που συντελείται με μόνο σκοπό το κέρδος ή τις εξαγωγές ΔΕΝ βοηθά την οικονομία. Η Κύπρος και η Ελλάδα κατέχουν οικονομικούς πόρους και παραγωγικές δυνάμεις υπέρ-αρκετές για να θρέψουν και να στεγάσουν όλους μας, και να προσφέρουν παιδεία, υγεία και άνεση (αν όχι και πολυτέλεια). Χρειάζεται όμως η ντόπια παραγωγή να προσανατολιστεί προς την εγχώρια ανάγκη: τροφές, υφάσματα, καύσιμα, φάρμακα, εργαλεία, παιδεία, ιατρική φροντίδα... αυτά είναι που χρειάζεται ο λαός μας. Στόχος η αυτάρκεια. Στόχος η απεξάρτηση από το ξένο Κεφάλαιο.
4. Για να υλοποιηθούν όλα τούτα χρειάζεται να ισοζυγιστεί, έστω και προσωρινά, η ροή του πλούτου: τώρα όλα βρίσκονται στις Τράπεζες, δηλαδή στο πιο λαμπρό και υψηλό σημείο επαφής και διαπλοκής της κοινωνικής δύναμης του Κεφαλαίου και Κράτους. Οι Τράπεζες - και οι πολιτικοί που τις υπηρετούν - φρονούν πως αν ρουφήξουν κι άλλο αίμα από τον λαό, από κάπου - ως δια μαγείας - θά'βρει ο λαός λεφτά και θα αρχίσει τάχα να αγοράζει, και η αγορά θα ξεκολλήσει.
Η πραγματικότητα είναι ακριβώς η αντίθετη: θα πρέπει να μπει προσωρινό χαλινάρι στην απομύζηση και υπερ-εκμετάλλευση από τις Τράπεζες, να δοθεί χρόνος στην παραγωγή να δημιουργήσει νέα αποθέματα για τις ανάγκες του λαού και ΜΕΤΑ να πάρουν και οι βρυκόλακες μέρος του κέρδους. Προς τούτο χρειάζονται να ληφθούν νομικά μέτρα προς τις εξής κατευθύνσεις:
α. Προσωρινή αναστολή πληρωμών για τα χρέη του απλού λαού και των μικρών επιχειρήσεων προς τις τράπεζες. Τούτο το μέτρο μπορεί να κηρυχθεί για διάστημα 3 ως 5 χρόνια και να αναθεωρηθεί ξανά αργότερα - μπορεί να χρειαστούν ακόμα μία ή δύο επαναλήψεις ώσπου να ορθοποδήσει η οικονομία. Αν η οικονομία βυθιστεί ακόμα περισσότερο πριν υλοποιηθούν τα μέτρα, μπορεί να χρειαστεί και πλήρης διαγραφή αυτών των χρεών.
β. Προσωρινή αναστολή ή ελάττωση πληρωμών για τα Κρατικά χρέη Ελλάδος και Κύπρου προς τις τράπεζες για διάστημα 3 ως 5 χρόνια και να αναθεωρηθεί ξανά αργότερα - μπορεί να χρειαστούν ακόμα μία ή δύο επαναλήψεις ώσπου να ορθοποδήσει η οικονομία. Αν η οικονομία βυθιστεί ακόμα περισσότερο πριν υλοποιηθούν τα μέτρα, θα πρέπει να διατηρηθεί ανοικτή η πιθανότητα και μονομερούς διαγραφής του χρέους, δηλαδή τα Κράτη μας να αρνηθούν πλέον οποιαδήποτε ευθύνη για τα δάνεια που έκαμαν εκ μέρους των ανεύθυνοι και προδότες πολιτικοί.
Τα υποτιθέμενα "χρέη" των δύο Κρατών προς ξένες Τράπεζες και Κράτη, θα πρέπει να ζυγιστούν και με τα χρέη εκείνων των Κρατών προς εμάς:
ο- Οι Γερμανικές οφειλές προς την Ελλάδα από την περίοδο της Κατοχής είναι τεράστιες, και είναι πιθανόν να ισούνται με, ή και να υπερβαίνουν, τα ποσά που "χρωστά" η Ελλάς στη Γερμανία. Ενημερώσεις για το θέμα εδώ, από το Εθνικό Συμβούλιο Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα, με κύριο πρωταγωνιστή τον ήρωα μας, Μανώλη Γλέζο: http://www.holocaust.gr/
ο- Οι οφειλές της "Μεγάλης" Βρετανίας και των Ηνωμένων Πολιτειών προς την Κύπρο για την συνεχιζόμενη Αγγλική Κατοχή και για τον ρόλο των δύο χωρών στην εισβολή και Κατοχή της Κύπρου από την Τουρκία είναι επίσης τεράστιο ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ θέμα - δεν ανάγεται μόνο στην ιστορία και την κομματολογική συνθηματολογία. Μας οφείλουν αποζημιώσεις αυτά τα Κράτη, τις οποίες η Κυβέρνηση μας αρνείται καν να εξετάσει, πόσον μάλλον δε να διεκδικήσει.
Οι Κυβερνήσεις μας ξέρουν και μπορούν να διεκδικήσουν τα δίκαια για το λαό μας - αν δεν θέλουν, ας κάμουν τόπο να μπει στη θέση τους μια άλλη που θα προσανατολίζεται και καθοδηγείται με βάση τις ανάγκες του λαού.
γ. Να δοθούν εγγυημένα από το Κράτος Τραπεζικά δάνεια για ανάπτυξη στις κατευθύνσεις που δώσαμε πιο πάνω που στοχεύουν στην ντόπια οικονομική αυτάρκεια, καθοδηγούμενη από οικολογικές αρχές και πολιτικές αξίες που συνάδουν με την πραγματικότητα της νοτίου Ευρώπης και Μέσης Ανατολής. Παράλληλα να δοθούν στο λαό και δάνεια, βοηθήματα, ωφελήματα, κοκ. απευθείας από το Κράτος.
δ. Να γίνουν περικοπές όλων των υψηλών Κρατικών μισθών και απολαβών όλων των ειδών.
ε. Να δημιουργηθούν μικρές Αστυνομικές ομάδες άμεσης δράσης που να συλλαμβάνουν τους φοροφυγάδες, αρχίζοντας από τους πιο μεγάλους, και να αρχίσουν άμεσα δίκες. Αν σε μικρό χρονικό αποδειχθεί ότι οι Κρατικές δυνάμεις έχουν πωρωθεί και δεν μπορούν να φέρουν εις πέρας την αποστολή, να δημοσιευτούν τα ονόματα και διευθύνσεις των φοροφυγάδων και να τους αναλάβει ο λαός με δικές του αυτο-οργανωμένες ομάδες. Και αν τα υπάρχοντα Δικαστήρια δεν τιμωρήσουν δεόντως, μπορούν να στηθούν Λαϊκά Δικαστήρια. Υπάρχουν αρκετοί έντιμοι άνθρωποι ακόμα στην κοινωνία μας που είναι ηθικά ικανοί να υπηρετήσουν ως ένορκοι ή ως Δικαστές σε τέτοια Δικαστήρια. Μετά από μία ή δύο τέτοιες δίκες και παραδειγματική τιμωρία δημοσίως των μεγάλων φοροφυγάδων, θα λυθεί άμεσα το πρόβλημα εισπράξεων αυτών των φόρων με απόλυτη επιτυχία. Ποιός από αυτούς τους κυρίους θα θελήσει να πάρει το ρίσκο πως μπορεί να στηθεί στην Πλατεία Ελευθερίας με το σώβρακο και να μαστιγωθεί δημοσίως ενώπιον των φακών της τηλεόρασης;
στ. Να γίνει αυστηρή και στενή διαλογή για τις δαπάνες του Κράτους: τα έργα "ανάπτυξης" που προτείνονται είναι για το όφελος του λαού ή για το όφελος μεγάλων Κεφαλαιϊκών συμφερόντων και Τραπεζών; Χρειάζεται για παράδειγμα ακόμα μια σήραγγα στον αυτοκινητόδρομο πράγματι, ή μπορούμε να αρκεστούμε με πέντε λεπτά μακρύτερη διαδρομή; Χρειάζεται - πράγματι; - να έχει δικό του αεροπλάνο ο κος Πρόεδρος; Είναι σωστό να χρηματοδοτεί το Κράτος το ιδιωτικό Τραπεζικό Ογκολογικό Κέντρο αντί να λειτουργεί δικό του;
5. Το ενεργειακό θέμα είναι κομβικό για την οικονομία. Πρόσφατα, η φαντασία του καθενός έχει παρασυρθεί από τους εξουσιαστές με το νανούρισμα "θα έλθει το φυσικό αέριο από τις διατρήσεις και θα λυθούν όλα τα προβλήματα". Αυτό δεν ισχύει! Αν δεν γίνει ορθή διαχείριση αυτών των δημόσιων πόρων, οι χειρισμοί θα ΕΠΙΔΕΙΝΩΣΟΥΝ το πρόβλημα. Δείτε στις ΗΠΑ, όπου υπάρχουν τεράστιες πηγές πετρελαίου και φυσικού αερίου - λύθηκε το οικονομικό πρόβλημα; Εκεί οι άνθρωποι είναι άστεγοι κατά εκατομμύρια, τρων από τα σκουπίδια της "εύπορης" κοινωνίας, και αμέτρητοι όσοι πεθαίνουν εκεί από αρρώστιες που προλαμβάνονται εύκολα.
Πρώτα απ΄ όλα απαιτείται μια ενεργειακή πολιτική για το σήμερα, ΠΡΙΝ να "έλθει το φυσικό αέριο". Ο τομέας της ενέργειας είναι εκεί όπου γίνονται τεράστιες σπατάλες σε καύσιμα (αυτοκίνητα, θέρμανση, κλιματισμός, παραγωγή ηλεκτρισμού). Χωρίς οικολογικές προσαρμογές στην ενεργειακή πολιτική η χώρα θα καταστραφεί. Απαιτείται νέο σύστημα μεταφορών και συγκοινωνιών (σιδηροδρομικές λύσεις, μετρό, λεωφορεία, χώροι στάθμευσης, ποδήλατο, απαγόρευση αυτοκινήτων στα κέντρα πόλεων), νέες και αειφόρες πηγές παραγωγής ηλεκτρισμού (αποκεντρωμένες αιολικές, ποσειδώνιες, ηλιακές, κοκ), ντόπια καύσιμα από οινόπνευμα και φυτικό ντήζελ), επαναφορά της ντόπιας και λαϊκής αρχιτεκτονικής (δομικά υλικά και σχέδιο κτιρίων, θερμομόνωση) που είναι προσαρμοσμένη στην κάθε περιοχή και το κλίμα της.
6. Το θέμα υγείας είναι κομβικό για την οικονομία. Ας μελετήσουν οι "ειδικοί" πόσα ακριβώς ξοδεύονται για την εισαγωγή, αγορά, προώθηση, διαφήμιση και διανομή των θανατηφόρων τσιγάρων, οινοπνεύματος, και αχρείαστων χημικών φαρμάκων. Όταν ασθενούν και πεθαίνουν οι άνθρωποι αχρείαστα από αυτές τις εξαρτήσεις, τούτο δεν βλάπτει την οικονομία μας; Το ίδιο ισχύει και με τα εμπορεύματα πολυτελείας (αυτοκίνητα, ρούχα, έπιπλα). Όταν άνθρωποι που είναι καταχρεωμένοι και δεν έχουν καν να πληρώσουν το ενοίκιο ή τις δόσεις τους για το σπίτι που έκτισαν αγοράζουν υπέρ-ακριβά προϊόντα πολυτελείας αντί απλά είδη για να καλύψουν ανάγκες, τούτο δεν φανερώνει μια παθολογία; Η κοινωνία μας είναι εξαρτησιογόνος - αν δεν αλλάξει αυτή η κατεύθυνση πως θα ξελασπώσουμε; Άρα απαιτούνται και νομικά, οικονομικά, θεραπευτικά και πολιτιστικά μέτρα ώστε να βοηθηθεί ο λαός μας στην απεξάρτηση. Συν μια νέα παιδεία που θα βοηθήσει στην πρόληψη της εξάρτησης από τα εμπορεύματα και τις θανατηφόρες ουσίες.
7. Ειδικά στην Κύπρο, και σε λιγότερο βαθμό στην Ελλάδα, το θέμα της άμυνας είναι μεγάλης σημασίας για την οικονομία. Έχουμε αναλύσει το ζήτημα σε μεγάλο βαθμό στα άρθρα που προτείνουμε πιο κάτω, όπου και προτείνουμε λύσεις που είναι εφαρμόσιμες, εφικτές, εθνικά επιθυμητές και αναγκαίες. Ο τομέας της άμυνας εμπεριέχει όχι μόνον "έξοδα", αλλά και το αντίστροφο: περιέχει πόρους και παραγωγική δύναμη που σήμερα παραμένει αναξιοποίητη, καθώς και μεγάλους τομείς όπου μπορούν να γίνουν σημαντικές εξοικονομήσεις για τη χώρα σε ενέργεια και χρόνο, και ταυτόχρονα η κοινωνία μας να αποταμιεύει στρατιωτική ασφάλεια, παιδεία, αυξημένη παραγωγή και βελτίωση της υγείας του πληθυσμού. Είναι θέμα επιβίωσης μας το να αναγνωριστούν και να αξιοποιηθούν αυτοί οι πόροι.
8. Έχουμε ήδη δημοσιεύσει διάφορες μελέτες της κρίσης με προτάσεις για το πως ακριβώς μπορούν οι κοινότητες μας να επιβιώσουν και να εξέλθουν από την κρίση. Παρακαλούμε δώστε λίγο χρόνο μελέτης, αν σας ενδιαφέρει, σε μια εμβάθυνση στα θέματα:
Αν δεν έχετε χρόνο, τότε διαβάστε μόνο το απόσπασμα από ένα εκ των άνω με υπότιτλο:
Με λίγο καθαρό μυαλό, με ήθος και με απλή νοημοσύνη, όλα τα οικονομικά προβλήματα που υπάρχουν σήμερα λύονται. Εκ των εξουσιαστών, μόνο οι πολύ βλάκες ή οι συνειδητά προδότες είναι που μας οδηγούν πίσω και ξανά πάλιν μες τον ίδιο λάκκο της μιζέριας και υποτέλειας στους εκμεταλλευτές.
Αν η ανατροπή και αντικατάσταση της εξουσίας του Κεφαλαίου δεν είναι τώρα, σήμερα, στην ημερήσια διάταξη (και δεν φαίνεται να είναι, όσον και αν το επιθυμούμε εμείς που ορίσαμε τη ζωή μας να υπηρετούμε εκείνη την ανατροπή), τότε αν θα ζήσουμε προς το παρόν με τον καπιταλισμό, χρειάζονται διορθωτικά μέτρα για να επιβιώσουμε και εμείς και το σύστημα - τα μέτρα που ζητούν να μας επιβάλουν οι πολύ βλάκες ή οι συνειδητά προδότες εξουσιαστές όχι μόνο δεν εξυπηρετούν, αλλά οδηγούν σε καταστροφή.
Πρέπει να βρεθεί τρόπος να τους παρακάμψουμε ή να τους εξουδετερώσουμε.
Πέτρος Ευδόκας, petros@cyprus-org.net
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Σημειώσεις και Περαιτέρω Ενημέρωση
Ο Γιάννης Κρούσος συνδέεται με τις Ομάδες Σύνταξης
του Δικτύου Ιθάκη
και του έντυπου "Νυστέρι"
Για το Νυστέρι γράψαμε και παλαιότερα:
Αναδημοσιεύσαμε το αρχικό κείμενο από:
Του Δαμιανού Βασιλειάδη
- Εισέλθετε στο σύστημα ή εγγραφείτε για να υποβάλετε σχόλια
Σχόλια
Αγκαλιάζω τον τρόπο που αρθρώθηκε ένα σημείο στην εισαγωγή του κειμένου. Είναι εκείνο όπου γίνεται αναγνώριση της ποιοτικής ενότητας που βιώνουμε εμείς που αυτοκατατασσόμεθα σε μια συγκεκριμένη γεωγραφία του ευρύτερου ανατρεπτικο-ριζοσπαστικού χώρου, την οποία μπορούμε να απολαμβάνουμε και να κτίζουμε όχι μόνο παρά, αλλά και μαζί με "τις διαφορές και την πολυπλοκότητα μας."
"Σμίγοντας με τις διαφορές μας" είναι ο τρόπος που το θέσατε. Αληθινά πολύτιμη τούτη η προσέγγιση.
Το πιο μεγάλο πλήθος των οργανώσεων και ατόμων μες το (δύσκολο να το ορίσουμε, αλλά υπάρχον) Κίνημα, είναι εκείνοι που κτίζουν ενότητα μόνο με βάση αυτά όπου συμφωνούν. Ναι, για κάποια θέματα αρχών δεν μπορεί να κτιστεί ενότητα αν διαφωνούμε. Για παράδειγμα η Κύπρος, θα πρέπει να διοικείται με βάση τον Φυλετικό Νόμο ή όχι; Δεν μπορούμε να κτίσουμε ενότητα με ρατσιστές.
Αλλά ανάμεσα σε συναγωνιστές όπου οι βασικές αρχές είναι ξεκάθαρες, μπορούν να ανθίσουν πολλών ειδών λουλούδια μες τους κήπους που καλλιεργούμε μαζί.
Μια οργάνωση μπορεί να πιστεύει πως η ύπαρξη - και μόνον - του χρήματος είναι η ρίζα του κακού, και πως η σύγχρονη τεχνολογία με πλαστικές κάρτες μπορεί εύκολα να μας απαλλάξει από το χρήμα, και εκείνο να αντικατασταθεί με άλλο μέσο συναλλαγής όπως η εργασθείσα ώρα ή με το ισοδύναμο της αξίας μιας άλφα ποσότητας χρυσού. Μια άλλη μπορεί να πιστεύει πως το μόνο πράμα που χρειάζεται να αλλάξει για το χρηματικό σύστημα είναι ο έλεγχος και διοίκηση του, και πως αν περιέλθει στα χέρια του λαού σε συνθήκες άμεσης δημοκρατίας, τότε τίθενται θεμέλια για αληθινή οικονομική δικαιοσύνη. Μια τρίτη μπορεί να λέει ας αφήσουμε τις παρεμβάσεις και αλλαγές στο χρηματικό σύστημα για την μετεπαναστατική περίοδο - αν και όταν οι φυσικοί πόροι και παραγωγικά μέσα τεθούν υπό λαϊκή κατάληψη, και βάση αυτής εδραιωθεί μια άμεση δημοκρατία βασισμένη στη συλλογική δύναμη των ανθρώπων που ελέγχουν μαζί αυτή την κοινωνική παραγωγή, οι μορφές ελέγχου και ο ίδιος ο ρόλος του χρήματος στην κοινωνία μας θα γίνουν οχήματα για την σταδιακή υπέρβαση του.
Κατά την άποψη μου οι προσεγγίσεις πιο πάνω μπορούν να αλληλοσυμπληρώνονται και να αλληλοενδυναμώνονται, ακόμα και αν ακούωνται ως διαφωνίες. Αν και όταν βρεθεί ο λαός στην εξουσία, σίγουρα θα πρέπει να δοκιμάσουμε κάποιες, ή όλες, ή και άλλες τέτοιες προσεγγίσεις, μέχρι να εξακριβωθεί ο σωστός δρόμος.
Το θέμα είναι πως τούτος ο πολιτικός κήπος όπου μπορούν να ανθίζουν μαζί διαφόρων ειδών λουλούδια έχει μεγάλη αξία γιατί παραμένει ελεύθερος από δόγμα, άρα και παράγει άνθη υψηλής ποιότητος!
"Σμίγοντας με τις διαφορές μας", είναι ο σοφός τρόπος να πορευτούμε μαζί. Στην Κύπρο έχουμε το δίλημμα: τακτικός συμβατικός στρατός, λαϊκός συμβατικός στρατός, λαϊκός ανορθόδοξος στρατός, ή τακτικός και ανορθόδοξος; Στρατηγική Λαϊκού Πολέμου, ή συμβατική στρατηγική με άξονες τις αντιλήψεις, μεθόδους, υλικό και μέσα του Κεφαλαίου και Κράτους; Είναι ζητήματα που μας καιν - η ίδια μας η επιβίωση καθορίζεται από το τι σχήμα θα υλοποιηθεί.
Και όμως: δεν έχουμε την πολυτέλεια να είμαστε δογματικοί. Εργαζόμαστε με αυτό που υπάρχει, και το αλλάζουμε ή το βελτιώνουμε με βάση τις πολλαπλές γνώμες συναγωνιστών. Η αλήθεια είναι πολύπλευρη, και ίσως σε τού'ν τον τομέα και οι λύσεις να πρέπει να είναι πολύπλευρες, πολύσχημες, πολύχρωμες. Άρα, αυτο-οργανωνόμαστε "σμίγοντας με τις διαφορές μας"...
...και προχωρούμε!
Σας ευχαριστώ πολύ.
Πέτρος Ευδόκας, petros@cyprus-org.net
Ο τρίπτυχος στόχος που έχει δείξει, τοπικά και όχι μόνο, πως μπορεί να ενώσει, είναι:
1. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΑ
(Αυτό αλλιώς λέγεται ΕΛΛΑΔΑ, από την οποία εκπορεύθηκε αυτό που απετέλεσε την αφορμή για την "αναγέννηση" και ονομάστηκε "ανθρωπιστικές σπουδές")
2. Αλλαγή συντάγματος από το λαό με δημοψηφίσματα, για μια πολιτεία πολιτών, Αυτόνομη, Αυτόδικη και Αυτοτελή (λέξεις από τον Θουκυδίδη).
(Το τελευταίο ελληνικό Σύνταγμα ήταν η Πολιτική Διοίκηση, η Χάρτα του Ρήγα Φεραίου, πλημυρισμένη από περίσσειο ρομαντισμό, ενθουσιασμό και δημοκρατικότητα, όλα αντλημένα από όσα έβλεπε να βιώνουν τα Βαλκάνια. Τα υπόλοιπα ήταν αντιγραφές των συνταγματικών μοναρχιών ή κοινοβουλευτισμών του βορρά).
3. Το χρήμα να γίνει, δημοκρατικά ελεγχόμενο, δημόσιο εργαλείο και να πάψει να είναι ιδιοκτησία τραπεζιτών.
Τα υπόλοιπα θα έχουμε χρόνο να τα βρούμε. Η δημοκρατία, όταν υπάρχει, δεν έχει αδιέξοδα.
Όσο για την αγαπημένη μου Κύπρο, το ξέρεις: Οι μόνοι που έξακολουθούν να μιλούν για Ενιαία και Αδιαίρετη Κύπρο ή για επιστροφή στο Σύνταγμα του 60 και να "φύγουν τα στρατεύματα κατοχής", είναι η πλειονότητα των τουρκοκυπρίων, οι συνδικαλιστικές και πολιτικές οργανώσεις τους, όπως το "γιασεμί" και κάτι λίγοι ελληνοκύπριοι. Έλληνες όλοι και όχι μόνο στο όνομα. Οι υπόλοιποι "συνομιλούν". Και, τώρα, όλοι μαζί, λουζόμαστε την απάτη που ονομάζουν "κρίση" και που πολλοί, ακόμα, λένε πως είναι ελληνικό φαινόμενο ή ελληνική ιδιαιτερότητα.
Στο πιο πάνω τρίπτυχο, χωράμε όλοι. Δεν χωρά ό,τι επιθυμεί τη διαίρεση του λαού: τα κόμματα και οι κάθε είδους -ισμοί, κατασκευασμένοι για τις ανάγκες του ολιγαρχικού γοτθικού, τευτονικού και αγγλοσαξωνικού βορρά και υιοθετημένοι, άκριτα, από τα ελληνόφωνα φερέφωνα τους. Ο βορράς δεν ήξερε τι θα πει δημοκρατία και ουδέποτε ονόμασε τα νεωτερικά πολιτεύματα του, με αυτό το όνομα. Η ρεπούμπλικα τους (republic, κλπ) είναι γέννημα και κατασκευή των εχόντων την οικονομική δύναμη και την χρηματική ιδιοκτησία. Από τη λεγόμενη "ένδοξη επανάσταση" του 1688 προέκυψε η παράδοση του βασιλικού δικαιώματος εκτύπωσης του χρήματος και η ίδρυση της Τράπεζας της Αγγλίας, το 1993. (μπορεί να πέφτω ένα χρόνο έξω, αλλά βαριέμαι να κοιτάξω).
Το είπαν "κοιβουλευτισμό", ανακάλυψαν και τα κόμματα, τα οποία εμπνεύστηκαν από τις λέσχες των αριστοκρατών και τα λουστήκαμε, από την άκρα αριστερά ως την άκρα δεξιά, μέχρι σήμερα. Κι εμείς το λέμε "δημοκρατία", από λάθος στη μετάφραση και στη σημασία. Ξεχάσαμε την ελληνική ετυμολογία της λέξης, που χρησιμοποιείται αμετάφραστη σε όλο τον κόσμο.
Για την Κύπρο -και όχι μόνο-: Ενιαία και αδιαίρετη, με ένα σύνταγμα , φτιαγμένο από το λαός της, στηριγμένο στις αξίες της δημοκρατίας και της ανθρωπιάς.
Αυτά και Συνεχίζουμε