Share |

Τι κάνουν οι συνδικαλιστές; Π.χ. της ΔΕΗ;

Παρακολουθώ με περισσεία προσοχή και σιωπή διαλόγους στους χώρους και στα πλαίσια της αντίστασης.

Μια "δογματική" παρατήρηση: Δεν μπορείς να λύσεις το πρόβλημα, χρησιμοποιώντας τον τρόπο σκέψης που το δημιούργησε. (Εinstein)
Για να το κάνω πιο συγκεκριμένο, θα προσπαθήσω να δώσω ένα "παράδειγμα":

"Κρατικοποίηση ή ιδιωτικοποίηση;" Ένα από τα πολλά ψεύτικα διλήμματα, που αναπαράγει το αριστεροδεξιό και ενιαίο καθεστωτικό σύστημα.

Αν π.χ. τα σωματεία της ΔΕΗ ξεκινούσαν διαδικασία συμβολικής και πραγματικής αυτοδιαχείρισης της ΔΕΗ, αντί να κλείνουν διακόπτες, θα έδιναν το έναυσμα για μια άλλη σκέψη και δράση. Η ουσία δεν βρίσκεται στο αποτέλεσμα, αλλά στη διάδοση ενός άλλου τρόπου διαχείρισης και στην ενεργοποίηση πολλών - πολλών πολιτών, στέλνοντας μήνυμα στους λογαριασμούς της ΔΕΗ. Και πάει λέγοντας. 

Η ουσία βρίσκεται στην ανάδειξη, προώθηση, διάδοση και τελικά τη συμμετοχή σε έναν άλλο τρόπο σκέψης και δράσης.

Στη δημοκρατία, δεν υπάρχει η έννοια του "κράτους" ή της "αγοράς", σαν ξεχωριστές οντότητες. Δεν υπάρχει ούτε κράτος ούτε αγορά.  Υπάρχει δημοκρατία. Κι αυτή δεν είναι ο σκοπός. Είναι το μέσο. Σκοπός είναι η ελευθερία και η ευτυχία. Ατομική και συλλογική, αδιαίρετες, ξεχωρισμένες και συνυφασμένες. Είναι όλα μέρος μιας απελευθερωτικής για τον άνθρωπο διαδικασίας.
Η ουτοπία είναι ρεαλισμός.

Στην ουτοπία πρέπει να δίνουμε τόπο. Στη δημοκρατία πρέπει να δίνουμε , σιγά - σιγά, σχήμα, μορφή και πρόσωπο. Σε κάθε έκφραση της ζωής μας.

Μήπως, τελικά, ο συνδικαλισμός είναι μέρος του προβλήματος, όπως και τα κόμματα;

Μήπως το πρόβλημα είναι ο τρόπος που σκεφτόμαστε;

 

YΓ.

Τα ίδια ισχύουν για τις απειλούμενες ΔΕΚΟ, τράπεζες, νερό, δήμους κλπ.  Κάλεσμα για Αυτοδιοίκηση , Αυτοδιαχείριση. Κάλεσμα για υπεράσπιση, ενίσχυση και δημιουργία ενός πραγματικά δημόσιου χαρακτήρα των βασικών κοινωνικών λειτουργιών. Είμαστε πολλοί. Είμαστε παντού.  Θέλουμε; Θέλουν;

Από τις πλατείες στις τράπεζες και στα δημόσια αγαθά.  Διαλέγουμε ποια κλείνουμε και ποια κρατάμε για δικά μας. Υπάρχει άλλη πρόταση; Να τη συζητήσουμε. Όλα ανοιχτά. Όλα παίζουν. Κι εμείς μαζί. Τα δικά μας παιχνίδια.