Share |

Υπάρχουν ακόμα παπάδες 2

Όντας ανώνυμοι και διακατεχόμενοι από μια βαθειά περιφρόνηση στους επώνυμους, δεν ισοπεδώνουμε.

Η δημοκρατία είναι ένα πολίτευμα ατομικιστικό και συλλογικό και κυρίως πνευματικό. Είναι κάτι που δεν περιγράφεται. Απλώς, γίνεται.

Πριν κάποιες μέρες μας εντυπωσίασε μια εγκύκλιος. Η Νο 63 του Νικολάου, μητροπολίτη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής.

"Ἦρθε ἡ ὥρα ποὺ πρέπει ὁ λαὸς νὰ δείξει τὸ διαμέτρημα τῆς δύναμής του, νὰ κάνει γνωστὰ τὰ όριά του. Ἦρθε ἡ ὥρα όλοι μαζὶ νὰ πάρουμε στὰ χέρια μας τὶς τύχες μας. Ὅσο παραμένουμε ἀδρανεῖς, τόσο μένουμε ὑποτελεῖς σὲ ἐσφαλμένες ἢ ἀβάσταχτες ἐπιλογές, τόσο καθιστοῦμε τὸν ἑαυτό μας συνυπεύθυνο στὸν ἀργὸ   ἀλλὰ βέβαιο ὑπαρκτικὸ ἐκφυλισμό μας. Ἂν δὲν ξυπνήσουμε, τελειώσαμε. Δὲν θὰ υπάρχει  συνέχεια!

Καιρὸς πλέον νὰ ξεσηκωθοῦμε. Τὰ πάντα πρέπει νὰ ἀλλάξουν. Καὶ ἐπειδὴ δὲν θὰ τὰ ἀλλάξουν κάποιοι ἄλλοι, πρέπει   νὰ μποῦμε στὸ παιχνίδι όλοι. Ὅποιος πονάει γιὰ τὴν κατάσταση καὶ ἀγαπάει τὴν ἀλήθεια ἔχει θέση σὲ αὐτὴ τὴν ἀλλαγή.    Κανεὶς δὲν περισσεύει. Ὅλες οἱ ἀνατροπές, όλες οἱ μεγάλες ἀλλαγὲς ἔγιναν ἀπὸ ἡρωικοὺς ἀνθρώπους, κυρίως  νέους. Ὄχι ἀπὸ συμβιβασμένους οὔτε ἀπὸ ἀγανακτισμένους, ἀλλὰ ἀπὸ ὑγιῶς ἐπαναστατημένους. Ὅλοι μαζὶ καὶ πρέπει  καὶ  μποροῦμε καὶ ἐπιβάλλεται νὰ ἀλλάξουμε μὲ δική μας πρωτοβουλία τὸ μέλλον μας.
Ὄχι μὲ βία, ἀλλὰ μὲ δύναμη καὶ ἀποφασιστικότητα. Ὄχι μὲ μηδενιστικὲς ἐπιλογές, ἀλλὰ μὲ καθαρότητα, ἡρωισμὸ καὶ ἐξυπνάδα.

......Δὲν μᾶς ἔμεινε τίποτε ἄλλο ἀπὸ τὸ νὰ μεταμορφώσουμε ξανὰ τὴν Ἑλλάδα  σὲ πατρίδα μας, τὴν ἱστορία της σὲ ταυτότητά μας,  τὰ παραδείγματα τῶν προγόνων μας σὲ βιώματά μας καὶ νὰ ἐπιστρέψουμε ἀπὸ τὸν ἀσύνετο νεοπλουτισμὸ στὴν ἀξιοπρεπῆ λιτότητα καὶ ὀλιγάρκεια, ἀπὸ τὶς ὑποτελικὲς ὑποχωρήσεις στὸν ἡρωισμό καὶ ἀπὸ τὸν παγκόσμιο διασυρμὸ στὴν ἐθνικὴ ὑπερηφάνεια  καὶ τὸν πανθομολογούμενο θαυμασμό.

Ἔτσι, ὁ Θεός, όπως λέγει καὶ ὁ λαός, δὲν θὰ μᾶς ἀφήσει, γιατὶ μὲ αὐτὸν  τὸν τρόπο δὲν θὰ Τὸν ἔχουμε κι ἐμεῖς ἀφήσει.

Σήμερα, μας εντυπωσίασε ένα βιογραφικό:

Ο Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαος Χατζηνικολάου γεννήθηκε το 1954 στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε Φυσική στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης και συνέχισε τις σπουδές του στον τομέα της Αστροφυσικής στο Πανεπιστήμιο του Ηarvard. Στη συνέχεια ασχολήθηκε με τη μελέτη της Μηχανικής των Ρευστών και της Μαθηματικής Φυσιολογίας στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ), όπου έλαβε μεταπτυχιακούς τίτλους και διδακτορικό.

ΟΙ ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΕΣ σπουδές του στο κοινό πρόγραμμα αυτών των δύο πανεπιστημίων επικεντρώθηκαν στον τομέα της Βιοϊατρικής Τεχνολογίας. Αντικείμενό  τους ήταν η αιμοδυναμική μελέτη του κυκλοφορικού συστήματος (καρδιάς και  αγγείων) με χρήση Μηχανικής των Ρευστών και Εφαρμοσμένων Μαθηματικών.  Συγκεκριμένα, ασχολήθηκε με την επινόηση, το σχεδιασμό και τη μελέτη μιας μη αιματηρής μεθόδου διαγνώσεως βαλβιδικών παθήσεων με τη μέθοδο της ακουστικής ανάλυσης !

Εργάστηκε ως ερευνητής και επιστημονικός συνεργάτης στο αγγειολογικό
εργαστήριο του Νew Εngland Deaconess Ηospital στην Αμερική. Παράλληλα
εργάστηκε ως επιστήμων στη ΝΑSΑ.

Δίδαξε σε σεμινάρια του Χάρβαρντ και στις Ιατρικές Σχολές των Πανεπιστημίων  Αθηνών και Κρήτης. Η επιστημονική και ερευνητική ενασχόλησή του με τον φυσικό κόσμο και τον άνθρωπο και η προσωπική του αναζήτηση οδήγησαν αυτό τον κορυφαίο επιστήμονα στην Ορθοδοξία. Σπούδασε Θεολογία στη Βοστώνη και ανακηρύχθηκε  διδάκτωρ της  Θεολογικής Σχολής στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.

Υπήρξε διευθυντής του Κέντρου Βιοϊατρικής Ηθικής και Δεοντολογίας και
πρόεδρος της Συνοδικής Επιτροπής Βιοηθικής της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Το 1989, γίνεται πρώτα μοναχός, έπειτα διάκονος και στη συνέχεια
πρεσβύτερος. Από το 1990 μέχρι το 2004 διακονούσε ως εφημέριος το
αγιορείτικο μετόχι της Αναλήψεως (Μονής Σίμωνος Πέτρας) στον Βύρωνα.

Το 2004 εκλέγεται Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής, ενώ πριν  από δύο χρόνια αναγορεύεται επίτιμος διδάκτωρ του Τμήματος Κοινωνικής  Θεολογίας στο  Πανεπιστήμιο Αθηνών.

ΑΥΤΟΣ Ο λαμπρός επιστήμων απαρνήθηκε τιμές, δόξες και πλούτη και στράφηκε στην Εκκλησία. Ο μισθός του είναι μικρότερος από 2.000 ευρώ. Αυτό  τον μισθό  δωρίζει στο κράτος, για να συμβάλει όπως μπορεί στην αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης. Και όπως λέει:
«Αυτό είναι μια συμβολική κίνηση συμπαράστασης στον αγώνα που  γίνεται για την αντιμετώπιση των οικονομικών δυσχερειών της πατρίδας μας».

ΕΛΕΝΑ  ΑΚΡΙΤΑ

 

(εικόνα Δον ΨΥΧΩΤΗΣ)