Κυριακή, 22 Οκτωβρίου, 6μμ, Δημοτικό Θέατρο, Αργοστόλι
Δεν είναι πρόσκληση για την παρουσίαση ενός βιβλίου, αλλά για την παρουσίαση μιας πολιτικής πρότασης που υπάρχει γραμμένη στην ιστορία των Ελλήνων. Με διαχρονικό σκοπό την Ελευθερία, οι Έλληνες δημιούργησαν έναν πανανθρώπινο Πολιτισμό, αλλά και νικηφόρες άμυνες έναντι εισβολέων, οργανωμένοι σε κοινότητες.
Ας ξαναδιαβάσουμε τις γραφές, από τον Όμηρο ως τα Ευαγγέλια. Ειδικά στα τελευταία κρύβονται πράγματα που δεν μας λένε. Ας μελετήσουμε πως οι κοινότητες των Ελλήνων θέριεψαν σε συνθήκες κατοχής κι έγιναν οι οικονομικά ισχυροί σε τρεις αυτοκρατορίες. Κατοχή ζούμε κι όλα αυτά που δημιούργησαν τότε τη μεγάλη ιστορία δεν υπάρχουν σήμερα, για να εμποδίσουν την ανελέητη εξουσία.
Αν δεν πάρουμε το μέλλον στα χέρια μας, θα αφεθεί στα χέρια εκείνων που έχουν διακηρύξει πως ο εχθρός της ανθρωπότητας είναι οι άνθρωποι. Οι παγκόσμιες ηγεσίες της πολιτικής και του χρήματος με κάθε πρόσχημα και αφορμή και με το σχέδιο που ονόμασαν «Μεγάλη Επαναφορά» θέλουν να επαναφέρουν την ανθρωπότητα στην προ του πολιτισμού κατάσταση βαρβαρότητας και αγριότητας. Οι εξουσίες, τώρα πια, φτωχοποιούν, μετατρέπουν σε δούλους και σκοτώνουν τους δικούς τους λαούς.
Να συζητήσουμε τη δική μας απάντηση.
Να ενωθούμε και να ξαναγίνουμε Εκκλησία του Δήμου με τον τρόπο του Χριστού, του Αριστοτέλη και των Φιλικών. Δεν χρειαζόμαστε Εξουσίες. Χρειαζόμαστε Εκκλησίες παντού. Είναι ο τρόπος με τον οποίο καταχτιόνται και διατηρούνται η Ελευθερία των ανθρώπων και η Ανεξαρτησία των πατρίδων. Ο τρόπος με τον οποίο χτίζονται οι Ακροπόλεις και επιδιώκεται η Τελειότητα: «Ἔσεσθε οὖν ὑμεῖς τέλειοι, ὥσπερ ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς τέλειός ἐστιν» (Ματθ. 5,48). Δεν έχουμε κάποιο λόγο να επιδιώκουμε κάτι λιγότερο από αυτό.
Το ευαγγελικό μήνυμα είναι σαφές: Οι άρχοντες και οι εξουσίες είναι οι φορείς του κακού, είναι τα όργανα του Διαβόλου και του Μαμωνά πάνω στη γη και πρέπει να καταργηθούν:
«ὁ δὲ Ἰησοῦς προσκαλεσάμενος αὐτοὺς εἶπεν· οἴδατε ὅτι οἱ ἄρχοντες τῶν ἐθνῶν κατακυριεύουσιν αὐτῶν καὶ οἱ μεγάλοι κατεξουσιάζουσιν αὐτῶν» (Ματθ. 20,25 ). «Σοφίαν δὲ λαλοῦμεν ἐν τοῖς τελείοις, σοφίαν δὲ οὐ …τῶν ἀρχόντων τοῦ αἰῶνος τούτου τῶν καταργουμένων» (Α Κορ. 2,6). «εἶτα τὸ τέλος, ὅταν παραδῷ τὴν βασιλείαν τῷ Θεῷ καὶ πατρί, ὅταν καταργήσῃ πᾶσαν ἀρχὴν καὶ πᾶσαν ἐξουσίαν καὶ δύναμιν» (Α Κορ. 15,24).
Η Βασιλεία του Θεού δεν είναι εκ του κόσμου τούτου, αλλά τα λόγια της προσευχής του Κυρίου είναι σαφή: «γενηθήτω τὸ θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ τῆς γῆς». Ας γίνει στη γη, όπως στον ουρανό.
Αυτή είναι η Εντολή και οι Οδηγίες για το πώς θα υλοποιηθεί έχουν δοθεί: Αγαπάτε τον Θεό και αλλήλους. Αγαπάτε τον πλησίον ως εαυτόν. Με ταπεινότητα και προσευχή, οι εκκλησίες ενώνουν.
Οι καιροί δεν μας περιμένουν. Ο κόσμος αλλάζει και είναι σίγουρο πως δεν αλλάζει προς το καλύτερο. Οι πόλεμοι θα πληθύνουν και οι λαοί θα πληρώνουν. Τους πολέμους και το Κακό δεν το φέρνουν οι φιλήσυχοι λαοί, οι πολιτισμοί ή οι θρησκείες. Το φέρνουν οι εξουσίες, που χρησιμοποιούν λαούς και κατασκευάζουν προσχήματα, αντλημένα από τις ιδιαίτερες πεποιθήσεις και τον πολιτισμό κάθε λαού.
Το δίλημμα έχει τεθεί από αιώνες και, όσο συντηρείται η φτώχεια και η δουλεία, παραμένει επίκαιρο:
ΕΞΟΥΣΙΑ ή ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ; Η Δημοκρατία είναι Αντιεξουσία. Και Δημοκρατία χωρίς Εκκλησία δεν υπάρχει.
Τα παιδιά μας ή θα ζήσουν σαν ελεύθεροι και δημιουργικοί άνθρωποι ή θα μετατραπούν σε δούλους.