νάχεις εμμονές, νάχεις αγάπες κι έρωτες. Νάχεις πάθη , αμαρτίες και να κάνεις λάθη... Πολλά λάθη. (αλλιώς, δεν θά 'σαι άνθρωπος... Ζώο που δουλεύει θά 'σαι)

(Διαβάστε μόνο το τέλος)

Ο Ρασούλης έφυγε, "πλήρης ιδεών". Κάτι τέτοιο ζήτησε να γραφτεί στον τάφο του.  Η γυφτιά και η εκδίκηση της.

Το 21 ετοιμάζεται για παρελάσεις. Η κυβέρνηση για Σύνοδο Κορυφής, όπου θα δώσουμε κι άλλα από το υπόλοιπο "ανεξαρτησίας", που μας άφησε το ρημαδιασμένο, ξεχειλωμένο και "αγνώριστο"  21.

"Οδηγοί στο νέο αγώνα για πατριωτική αναγέννηση, η επανάσταση του 21, η εθνική αντίσταση του 40-44, ο αντιαποικιακός αγώνας της Κύπρου το 55-59, η αντιδικτατορική δράση, το ακριτικό αντιστασιακό  πνεύμα, και όλες οι λαμπρές σελίδες ιστορίας που έχει γράψει ο Ελληνικός Λαός", γράφει το εκκολαπτόμενο ιερατείο, που ζήλωσε δόξα Α.Γ.Π. και Γ.Α.Π. .

Οι "λαμπρές" σελίδες ήταν  εξ ίσου και ζοφερές. Πάντα.

- Ο Υψηλάντης δολοφόνησε τον Βλαδιμηρέσκου, ο Κανάρης πυρπόλησε τη ναυαρχίδα του Μιαούλη και τα ακριβά δάνεια τα έτρωγαν σε μπαξίσια και εμφύλιους. "Δώσε και σε μένα, εκλαμπρότατε Κουντουριώτη". 

"...ν' αφήνω διάτα τα πιγδιά, διάτα του Λιπινιώτη

φουτχιά να βάλη στ' Άγραφα στου μέγα μοναστήρι

για να καεί κι ηγούμενος μ΄όλους τους καλογήρους

πουν παν κι μι προυδώσανε στους σκυλου-αρβανίτες

Μι πιραν κι μι πάιναν, στα Γιάννινα μι πάγουν

στα Γιάννινα κι στον πασιά, στη φυλακή με βάνουν".

(Κατσαντώνης, Α.Πολίτη Κλέφτικα, σελ.65, εκδ. ΝΕΒ)

Αυτό λέει το κλέφτικο, "οι εβραίοι έδωσαν τον Κατσαντώνη" λεν οι χρυσαυγίτες. "Οι εβραίοι πίνουν αίμα παιδιών", ενημέρωνε το πιστό ακροατήριο , ο Άγιος και Δάσκαλος του Γένους, Κοσμάς ο Αιτωλός. Το είπε και άγιασε κι έγινε και Δάσκαλος, με το δ κεφαλαίο!

- Η "εθνική αντίσταση" είχε εμφύλια φονικά. Είχε τον Άρη, είχε και τον Ψαρρό.

- Ο "αντιαποικιακός αγώνας της Κύπρου" είχε απόντες και μετ' έπειτα γέννησε "Σαμψών" και προδοσία.

- Ο "αντιδικτατορικός αγώνας" είχε χίλια κόμματα και κομμάτια. Είχε ρουφιάνους, γλύφτες  και προσκυνημένους.

Πολλές ιστορίες. Μία ιστορία, για τον καθένα.

Για εθνομηδενιστές και εθνοκάπηλους. Για τον μαρξιστή και τον αντιμαρξιστή. Για τη δεξιά, τη μέση και την αριστερά.

Ιστορίες, για παρελάσεις και αντιπαρελάσεις.

Η ιστορία , είναι ο καμβάς πάνω στον οποίο κεντήθηκαν ανθρώπινες πράξεις, καλές και κακές. Την ψάχνεις την αλήθεια. Δεν την αντιγράφεις. Δεν αρκείσαι στο τι λένε τα βιβλία. Εδώ, έχουν περάσει από λογοκρισία τα "θεόπνευστα ευαγγέλια". Στην ιστορία των ανθρώπων θα κολήσουν;

Σύνοδος Κορυφής ηλιθίων είναι οι συναντήσεις των πολιτικών ηγετών, κομμάτων, ειδικών και "ιστορικών". Δεν υπάρχει "επιστήμη" της ιστορίας, όπως δεν υπάρχει οικονομική επιστήμη. Η πολυπλοκότητα των ανθρώπων δεν καναλιζάρεται, δε χωρά σε ιδεολογικά κουτάκια, δεν έχει αριστερά και δεξιά. Είναι αυτό , είναι και το άλλο. Ο αγαπημένος Στρατηγος μακρυγιάννης ζητούσε μερίδιο από το δάνειο, που ερχόταν. Είναι άβυσσος η ψυχή των ανθρώπων (και της γυναίκας, πιότερο).  Είναι αυτό που είναι και ότι τραγουδά, πράττει και συνθέτει, όχι βέβαια για μας. Τους ήρθε και το έκαμαν. Ο καθένας και όλοι μαζί είχαν ένα κάποιο λόγο. Τον δικό τους συλλογικό και ατομικό λόγο. 

Εμείς; Δεν βρίσκουμε λόγο και αιτία. Η κυρία Λεπέν θαυμάζει την υπομονή μας! 

Αν δεν είχαμε πάρει δάνεια, η "λευτεριά" και η "ανεξαρτησία"  θα είχε αργήσει πολύ. Ή μήπως δεν ήρθαν ποτέ; 

Στις εξέδρες, οι επίσημοι και ο "πρωθυπουργός" σε Σύνοδο Κορυφής, συνοδεία οργάνων.

Βρασμένους μας έχει η ιστορία κι εμείς αυτήν.  Ραγιάδες είμαστε, δουλοπρεπώς πράττουμε. Σαμαρά, Παπανδρέου, ΚΚΕ , Κουβέλη και ΣΥΡΙΖΑ θα ψηφίσουμε. Κι είπε ο Μίκης και οι παρατρεχάμενοι, να χωθούν ανάμεσα. Να πάρουν κι αυτοί μερίδιο! 

"Παιδί μου κάτσε φρόνιμα να γίνεις νοικοκύρης" , είναι η διδαχή κι εμείς, απάντηση δεν δώκαμεν.

Η βάναυσος ενασχόληση, η εργασία, η ιδιωτικότητα, θεωρούνταν ανθρώπινες καταστάσεις πολύ κοντά στη δουλεία. Τότε, για τους έλληνες του αιώνα της δημοκρατίας. Τους αρνιόνταν το δικαίωμα συμεμτοχής στα κοινά, στις αποφάσεις και τις ωραίες πράξεις. 

Ό, τι είχε σχέση με το ωραίον ήταν αυτό που ξεχώριζε τον άνθρωπο από τα ζώα. Μήτε ο μόχθος  των δούλων,  μήτε η δουλειά των "ελεύθερων". Δεν ήταν λεύτερος, εκείνος που ήταν εξάρτημα των αναγκών και της επιδίωξης του πλουτισμού. 

Αυτό ζούμε σήμερα. Τη σκλαβιά, την υπακοή, το ραγιαδισμό.

Τα παιδιά μας , σήμερα, με τρόπο απόλυτα φυσικό, θα στρέψουν την κεφαλή δεξιά αποτίοντας φόρο τιμής σε μια σημαία - κουρέλι και στις "επίσημες" αρχές, τοκογλύφους, οσφυοκάμπτες, λαμόγια, δωροδοκημένους και αργυρώνητους.

"Καλύτερα μιας ώρας..."

===================

Κλείνουμε τη γραμμένη αθλιότητα μας, με αληθινή και ζώσα ιστορία, λόγο, πράξη, μαγκιά, γυφτιά  και ποίηση:

Η Μπαίνετον και η Βγαίνετον
Τα κάνανε πλακάκια
Και ενωμένος ο λαός
Βαράει παλαμάκια.

Οι βόθριοι κι οι τσόφλιοι
Τα κάνανε πλακάκια
Και ενωμένος ο λαός
Βαράει παλαμάκια.

Ο μπαμπάς μας ο ΟΤΕ
κι η μαμά μας η ΔΕΗ
πολύ με αγαπάνε
και όταν ΌΛΟΙ με ξεχνούν
αυτοί δεν με ξεχνάνε.

Κοσκωτά Κοσκωτά
ήσουνα το κερασάκι
σε μια τούρτα από σκατά.

(Στιχάκι που απήγγειλα σε εκπομπή της ΕΤ και εξεδιώχθην κι έμεινα άνεργος ως συνήθως).

  Καλλίτερα Αλλαντίν παρά Μουτζαχεντίν.

Νηστικό αρκούδι δεν χορεύει κι όταν φάει ροχαλίζει.

Αριστερά η πελατεία τα λεφτά στην Ελβετία.

Άλλο να βγάζεις Βόλβο κι άλλο βολβούς.

(Μανώλης Ρασούλης)

Την ανιστόρητη ιστορία έγραψε (πλην των βαφτισμένων, ως αντιγραφές παλαιών κειμένων):

Η Σύνοδος Κορυφής Αμαρτιών  σε συνεργασία με το Παλλαϊκό Μέτωπο Κολασμένων και Πολλάκις Τιμωρημένων  Υιών του Πανός και της Αφροδίτης

Τα σκίτσα καμώθηκαν από τον Δον ΨΥΧΩΤΗ. Το πρώτο με τον γενικό τίτλο : "Σύνοδος Κορυφής" , "rateyalty". Το δεύτερο ονομάτισε: "Έκπτωτοι άγγελοι"

(Σα να λέμε, "Εμεπιρίκος, Ρασούλης, Μαρία Νεφέλη κλπ).