Share |

Πώς (και γιατί) εξαγοράζεται ένας λαός

Ο Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός, το ποδόσφαιρο και οι Ολιγάρχες του μπήκαν στην πολιτική.

Από κοντά ο Μπέος , αλλά και ο Χρονόπουλος, ως υπόδικοι δήμαρχοι. (Και στην Κεφαλονιά θα υπάρξουν υπόδικοι, αλλά θα το μάθουμε μετά τη γιορτή).

Το tvxs έγραψε ιστορίες του λιμανιού : "Πώς (εξ)αγοράζεται μια πόλη".

Η Κεφαλονιά, ως παράδειγμα :

- Στα παλιά τα χρόνια, η εταιρεία Στρίντζης μοίραζε σε όλα τα ψηφοδέλτια δωρεάν εισιτήρια. Σε όλα. Κι αν χρειάζονταν κι άλλα έδινε. Σε τούτες τις εκλογές, κάποιοι πήραν δωρεάν εισιτήρια και κάποιοι όχι (Π.χ. ο Δημητράτος δεν πήρε. Ας μιλήσουν και οι υπόλοιποι). 

Αν υπήρχε δικαιοσύνη και δημοκρατία, αυτό δεν θα γινόταν. Κάποιος θα τόλεγε "νόθευση εκλογικού αποτελέσματος" και κάποιος θα το έψαχνε. 

- Μία οικογένεια κατάγγειλε ότι ο άνδρας απολύθηκε από τη δουλειά του, επειδή η αδελφή του κατέβηκε με μη αρεστό στον εργοδότη ψηφοδέλτιο. Δεν έφτανε αυτό. Επειδή είπε σε γνωστούς και φίλους το τι έπαθε, δέχτηκε και σωρεία απειλητικών τηλεφωνημάτων. Πήγε στον εισαγγελέα. 

- Υπάλληλοι και προμηθευτές, άνθρωποι που ουδέποτε ασχολήθηκαν ενεργά με την πολιτική, βρέθηκαν υποψήφιοι. "Με τη θέληση τους". Κι όποιος μπορεί ας το διαψεύσει. 

- Σωρεία "απ' ευθείας αναθέσεων", απο δημοτικούς άρχοντες που ευαγγελίζονται ισότητα, διαφάνεια και δικαιοσύνη.

- Προεκλογικό τσιμέντο παντού.

- Κοιτώντας το αποτέλεσμα στο Ληξούρι, θυμηθήκαμε τη "διανομή της βοήθειας". Μπα. Τυχαίο θα είναι. 

- Ακούσαμε και μια συνομιλία:

  • -"Μα, εσύ δεν είπες ότι είσαι με τον τάδε;"
  • -"Ναι, αλλά τι να τις κάμεις τις υποσχέσεις. Ο δείνα μου γέμισε την αποθήκη ζωοτροφές. Κάλλιο 5 και στο χέρι...".

Εσύ που τα γράφεις μπορείς να τα αποδείξεις; Όχι, βέβαια.

 

Εμείς πέσαμε έξω στις προβλέψεις. Γράψαμε ότι ο Παρίσης δεν έχει καμία τύχη. Ο λαός αποφάσισε αλλιώς. Στην Κεφαλονιά, πετύχαμε το ακατόρθωτο. Ένας μηδενικός απολογισμός και ένα ψηφοδέλτιο που έχασε τα μισά του στελέχη βγήκε πρώτο και με διαφορά!

"Αποφάσισε", λοιπόν, ο λαός, αλλά με κάποιες βοήθειες. 

Κάποτε, γνωρίζαμε ότι όσες προεκλογικές παροχές, υποσχέσεις, διορισμούς και ρουσφέτια κι αν έκανε ο αποτυχημένος δεν έβγαινε. Αυτά που περιγράφτηκαν πιο πάνω συνέβαιναν πάντα. Τα χρόνια, όμως, πέρασαν και κάτι άλλαξε. Ο "λαός μεταλλάχθηκε": Σήμερα, ο λαός (εξ)αγοράζεται, σε μεγαλύτερο ποσοστό και αυτό μπορεί και επηρεάζει το αποτέλεσμα των εκλογών.

Αυτό πρέπει να το ξέρουμε και είναι κάτι που πρέπει να αλλάξει.

 

Πότε και γιατί εξαγοράζεται ένας λαός; 

Όταν δεν πιστεύει σε υποσχέσεις. Όταν δεν περιμένει τίποτα. Όταν δεν έχει ελπίδα. Όταν αυτό που βιώνει δεν βλέπει να αλλάζει. Και, κυρίως, όταν δεν πιστεύει ότι ο ίδιος, προσωπικά, μπορεί να αλλάξει τα πράγματα και τις καταστάσεις. 

Τότε, ισχύει το "κάλλιο 5 και στο χέρι παρά 10 και καρτέρει". 

Όταν η πολιτική καταρρέει, όταν η αναξιοπιστία  και η έλλειψη ρεαλιστικής πρότασης είναι η γενικευμένη κατάσταση, τότε  δεν αναδεικνύεται και δεν προβάλλει, ως λύση, μόνο η πρόσκαιρη εξαγορά και η ποινικά κολάσιμη εγκληματική πολιτική, αλλά και η "μη πολιτική", όπως το ποδόσφαιρο.

Όταν οι θεωρίες, οι ιδεολογίες και οι πολιτικές καλλιεργούν, συστηματικά, ψεύτικα διλήμματα και λάθος συνειδητοποίηση του προβλήματος, ο λαός τα χάνει και χάνεται.

Όταν το σύνολο του κομματικού συστήματος αποκρύπτει, υπονομεύει και διδάσκει την περιφρόνηση στην βαθύτερη ουσία της ελληνικής λέξης "Πολιτική" μπορεί να προκύψει το οτιδήποτε και, σίγουρα, το χειρότερο.

Τώρα πια, έχουμε πιάσει πάτο και σκάβουμε για να πάμε πιο βαθειά.

Και, ύστερα, αρχίζουν οι "αναλύσεις" και το βρίσιμο. Οι μισοί βρίζουν τους άλλους μισούς. Το "δαίρει και βασίλευε" χαίρεται για αυτή την επιτυχία.

 

Ποιος φταίει για την κατάσταση; 

Πρώτος από όλους εγώ, που δεν μπορώ να αλλάξω την κατάσταση. Που δεν πείθω. Και ψάχνω και σκέφτομαι ποιος μπορεί να είναι ο τρόπος που μπορώ να πείσω κι άλλον έναν, ότι:  τη ζωή μας ο καθένας από μόνος του δεν μπορεί να τη σώσει.

Τουλάχιστον, ψάχνω, σκέφτομαι και πράττω. Μετά έπονται και έρπονται όλα τα άλλα. 

"Ο λαός αποφασίζει", αλλά χρειάζεται και κάποιες "βοήθειες" για να φτάσει ως την κάθε απόφαση του. 

Κι όλοι μας "βοηθάμε" στη διαμόρφωση ενός  εκλογικού αποτελέσματος. Άλλος λιγότερο κι άλλος περισσότερο. Ας πάνε κι άλλοι να κοιταχτούν στον καθρέφτη, πριν βρίσουν το λαό.

 

Τι κάνουμε;

Η Πολιτική και η Δημοκρατία γεννήθηκαν στην Ελλάδα ως απάντηση στο πρωταρχικό ερώτημα των οργανωμένων σε πόλεις  πολιτών: Ποιος αποφασίζει ή ποιος πρέπει να αποφασίζει; 

Και το πρωταρχικό ερώτημα δημιούργησε το πρωταρχικό πολιτικό δίλημμα: Ολιγαρχία ή Δημοκρατία;

Σε όλες τις παραλλαγές του το αριστεροδεξιό κομματικό σύστημα προτείνει και στηρίζει Ολιγαρχία.

Αυτό το ερώτημα και αυτό το δίλημμα δεν υπάρχουν στο πολιτικό σκηνικό ή υπάρχουν ως περιθωριακή θεωρία και πράξη. Στη θέση τους μπήκαν χιλιάδες άλλα "διλήμματα" και επιλογές: το ΚΚΕ, η Χ.Α., κλπ,  ο Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός, ο Μπέος, ο Μιχαλάτος, ο Παρίσης, ο Καλαφάτης, ο ... Για να έχουμε να διαλέγουμε μία από τα ίδια.

Η Παιδεία, ο επαναπροσδιορισμός αξιών και γνώσεων στη ζωή των ανθρώπων, γίνεται, σήμερα, πρωταρχική αναγκαιότητα.

Μια νέα γνώση και μια νέα πολιτική, μια νέα Ενότητα, παλιές όσο και η Ελλάδα, πρέπει να γεννηθούν μέσα από τις στάχτες της καμμένης ζωής μας. Μακριά από τις ιδεολογίες και πραχτικές των Κυρίαρχων, που μοναδικό σκοπό έχουν τη διαίρεση και την εξαπάτηση.

Όλα αυτά με Πράξεις και όχι με λόγια. Η Πράξη εμπεριέχει τη θεωρία, τη δράση και τη λύση. Η Πράξη αλλάζει τα πράγματα. Τα "πράγματα" είναι παράγωγο του ρήματος "πράττω".

(για τα αίτια ενός εκλογικού αποτελέσματος, θα συνεχίσουμε)

 

ΥΓ: Κοιτώντας τα εκλογικά αποτελέσματα της Κεφαλονιάς, βλέπει κάποιος ότι η δύναμη των "Ριζοσπαστών Ξανά" ήταν στο Αργοστόλι. Και στη Λειβαθώ, χωρίς ψηφοδέλτιο, έλαβε ποσοστό ίσο με τον μέσο όρο. Στη Λειβαθώ και στο Αργοστόλι υπέστη την μερική ακύρωση το ψηφοδέλτιο. Στη Λειβαθώ ο δεύτερος διαμόρφωσε τη διαφορά των 73 ψήφων από τον τρίτο.

Στοχευμένη η ακύρωση. Αυτή κι αν ήταν μια καλή "βοήθεια"!

Και ας βουβαθούν οι "κύκλοι του Σύριζα", γιατί υπάρχουν μαγνητοφωνημένα προφορικά και φωτογραφημένα γραπτά κείμενα, που δείχνουν τον ένοχο.

 

(στην εικόνα του Δον ΨΥΧΩΤΗ: Η Μαρία Αντουανέτα Σαμαρά)