Share |

Το υπέροχο έτος 2011, o Kαστοριάδης και οι ολιγαρχικοί "οπαδοί" του (γ)

Συνεχίζουμε την διαδικασία διαύγασης όσων συνέβησαν το 2011. Σκοπός μας είναι να καταλήξουμε σε ένα ακόμα καλύτερο 2012, σαν δημιουργία και αποτέλεσμα ενός κοινωνικού ποιείν και πράττειν. 

  Σήμερα, την "τιμητική" τους έχουν οι αυτοαποκαλούμενοι "οπαδοί του καστοριάδη" και με ολίγη από "αμεσοδημοκράτες". (Σχολιάζουμε τρία κείμενα- γεγονότα).

Α. Δίχως πρόλογο, παραθέτουμε αποσπάσματα από ένα πρόσφατο συλλογικό  κείμενο "καστοριαδικής" ιστοσελίδας: 

.  "Χριστιανισμός, θρησκείες: Σεξισμός και Όχλος". Αποκόπτουμε τα τμήματα που δείχνουν την εικόνα που έχουν οι συγγραφείς , όχι μόνο, για τον ορθόδοξο χριστιανό , αλλά γενικά για τον έλληνα, δηλ. για αυτό που εμείς λέμε "λαό".

(Το δικό μας κείμενο γίνεται, αναγκαστικά, μεγάλο, επειδή επιλέγουμε αποσπάσματα, σαν αποδεικτικά στοιχεία πάνω στα οποία βασίζουμε τους συλλογισμούς μας).

Σταχυολογούμε:

  •  "... το γεγονός πως η Ελλάδα δεν θυμίζει καν χώρα Ευρωπαϊκή (και αυτό το επιβεβαιώνει ο Χριστιανικός όχλος, η τεράστια λαχτάρα για οπισθοδρομισμό, καθώς και η ξενοφοβική μισαλλόδοξη κλειστότητα του μέσου Έλληνα) δεν σημαίνει, σε καμία περίπτωση, ότι θεωρούμε το τσίρκο του Δυτικού (Νεο)φιλελευθερισμού ως αντίδοτο στον Ελληνικό μεσανατολισμό."
  •  "...  Μια από τις χυδαιότερες μορφές ολοκληρωτικού κινήματος που συναντά κανείς στην Ελλάδα (πέρα από την γραφειοκρατική αριστερά), είναι ο εθνικιστικός και Χριστιανικό-σεξιστικός όχλος (βλ. πάνω πλατεία Συντάγματος, κόμματα και οργανώσεις όπως η Χρυσή Αυγή και το ΛΑ.Ο.Σ. αλλά και οι δεκάδες χιλιάδες πιστοί υπέρ της απελευθέρωσης του Εφραίμ).
  •  Ποιός είναι όμως αυτός που θα ορίσει τί είναι καλό για τις μάζες και τί όχι; Και τί συμβαίνει όταν το συλλογικό συμφέρον καταπιέζει τα δικαιώματα μιας μειοψηφίας; Αυτού του είδους τα ερωτήματα είχαν απασχολήσει για μεγάλο χρονικό διάστημα τον Alexis De Tocqueville, που θεωρούσε μεγάλο κίνδυνο την δικτατορία της πλειοψηφίας.
  •  O Γάλλος φιλόσοφος Alexis De Tocqueville, θεωρούσε τον δημοκρατικό δεσποτισμό, ως μια από τις μεγαλύτερες απειλές για την ελευθερία του ανθρώπου (εφ΄εξής: φιλελεύθερος ολοκληρωτισμός). Ο φιλελεύθερος ολοκληρωτισμός δεν αφορά μόνο τη δικτατορία της πλειοψηφίας αλλά αποτελεί, ταυτόχρονα, μέρος μιας κατάστασης κατά την οποία η κοινωνία αυτο-εκμηδενίζει την ποικιλογνωμία και ποικιλομορφία της για χάρη μιας κοινής ιδεοληψίας (θρησκεία ή «πολιτική» ιδεολογία που τη διέπει η κλειστότητα του χαρακτήρα της). Απομονωμένα έτσι τα άτομα και φυλακισμένα στο ιδιωτικό τους κελί, έχοντας σκοτώσει κάθε ίχνος ατομικότητας, μετατρέπονται σ’ έναν ομοιόχρωμο όχλο.

---------------------------

Το συνοπτικό πόρισμα τους,για το τι είναι ο έλληνας και η Ελλάδα: 

- Η Ελλάδα δεν θυμίζει καν  ευρωπαϊκή χώρα. (sic)

- Αυτό το επιβεβαιώνει ο σεξιστής χριστιανικός όχλος (δεν υπάρχει εξαίρεση ή υποκατηγορίες χριστιανών. Είναι όλοι όχλος. )

- Το επιβεβαιώνει και μια τεράστια λαχτάρα για οπισθοδρομισμό, που διακατέχει το σύνολο ή έστω την μεγάλη πλειοψηφία των ελλήνων. 

- Το επιβεβαιώνει και η ξενοφοβική μισαλλόδοξη κλειστότητα του μέσου έλληνα.

- Η χώρα, δηλ. οι άνθρωποι της πάσχουν από "ελληνικό μεσανατολισμό". (Μάλλον σε  μισογυνικό ισλαμισμό παραπέμπει αυτό)

- Οι έλληνες πάσχουν και από κοινή ιδεοληψία, η οποία είναι θρησκεία ή πολιτική που χαρακτηρίζεται από κλειστότητα.

 Οι "αυτόνομοι" αρθρογράφοι το μόνο που μπόρεσαν να δουν από εκείνες τις μέρες που χιλιάδες λαού βγήκαν στους δρόμους και μίλησαν για "δημοκρατία, τώρα", ήταν πως υπήρχε πάνω και κάτω πλατεία, με τους κακούς στην πάνω και τους καλούς στην κάτω.

- Επίσης, αναρωτιούνται "Ποιός  θα ορίσει τί είναι καλό για τις μάζες και φ0βούνται πως τελικά το αίτημα "για δημοκρατία" ενός τέτοιου όχλου  μπορεί να κρύβει τον "μεγάλο κίνδυνο της δικτατορίας της πλειοψηφίας".

-  Τέλος, φοβούνται και γι' αυτό επανέρχονται, πως ένας τέτοιος όχλος μπορεί να οδηγήσει σε  φιλελεύθερο ολοκληρωτισμό, να εκμηδενίσει την ποικιλογνωμία και ποικιλομορφία και έχοντας σκοτώσει κάθε είδος ατομικότητας να μετατραπούν όλα σε ομοιόχρωμο όχλο. 

 

Σε αυτό το άρθρο, αυτά διαπιστώνουν και αυτά φοβούνται οι φίλοι, φανατικοί οπαδοί του Καστοριάδη.

----------------------------------

Β. Λόγος καστοριαδικών, δεύτερος:

Σε κάποια στιγμή της ασήμαντης ζωής μας, αρνηθήκαμε να αποδεχθούμε τα ευαγγέλια που πρότειναν κάποιοι και εκφράσαμε την άποψη πως αυτό το δικαίωμα το έχει μόνο ο λαός. Τότε, ένας από τους αρχιαρθρογράφους του δήθεν καστοριαδικού περιοδικού "Πρόταγμα", αφού μας αποκάλεσε "λαϊκιστές", απάντησε, με το πιο κάτω χαριτωμένο και ειρωνικό: 

  •  Βλέποντας πως η πρόταση διακήρυξης ως τέτοια αλλά και ως πράξη περιχαράκωσης δημιουργεί εντάσεις, διαφωνίες και διασπάσεις, θα ήθελα να προτείνω, αγαπητοί συναγωνιστές, την αντικατάστασή της από ένα άλλο πιο σύντομο και περιεκτικό κείμενο. Εάν συμφωνείτε θα αρχίσω να το στέλνω στις ΛΣ, τα άτομα και τις συλλογικότητες. Ακολουθεί:
  1.    Πιστεύω είς έναν Λαόν, εν τοις πράγμασι αυτοκράτορα, ποιητήν πολιτικής και οικονομίας, ορατών τε πάντων και αοράτων.
  2.     Και εις ένα Σύνταγμα, τον Υιόν του Λαού τον μονογενή, τον εκ του πατρός γεννηθέντα ανά τους αιώνες. Φως πολιτικόν, εκ πολιτών, σώμα πολιτικόν αληθινόν εκ Λαού αληθινού, ποιηθέντα ου γεννηθέντα, ομοούσιον τω Λαώ, δι’ ου τα πάντα εγένετο.
  3.    Τον δι’ ημάς τους ανθρώπους και δια την ημετέραν σωτηρίαν κατελθόντα εκ των μυαλών των πολιτών και σαρκωθέντα εκ Πνεύματος της Αμέσου Δημοκρατίας και Καστοριάδου του Προταγματικού και πραγματοποιήσαντα.
  4.    Σταυρωθέντα τε υπέρ υμών εν Πλατεία Συντάγματος και παθόντα και ταφέντα.
  5.   Και αναστάντα τη Τρίτη χιλιετία κατά τας Αμεσοδημοκρατικάς Γραφάς.
  6.     Και ανελθόντα εις βουλήν και καθεζόμενον εις τα έδρανα μετά του Πατρός.
  7.   Και πάλιν ερχόμενον μετά δόξης κρίναι ζώντας και νεκρούς δια τας ολιγαρχικάς τους απόψεις, ου της αμεσοδημοκρατίας ουκ έσται τέλος.
  8.  Και εις το Πνεύμα της Αμέσου Δημοκρατίας, το κύριον, το ζωοποιόν, το εκ του Λαού εκπορευόμενον, το συν Λαώ και Συντάγματι συμπροσκυνούμενον και συνδοξαζόμενον το λαλήσαν δια των συνελευσιακών.
  9.   Εις μίαν Αγίαν, Καθολικήν και Ιεραποστολικήν Εκκλησίαν του Δήμου.
  10.   Ομολογώ εν βάπτισμα αμεσοδημοκρατικόν εις άφεσιν ολιγαρχικών αμαρτιών.
  11.    Προσδοκώ ανάστασιν του πόπολου.
  12.   Και αμεσοδημοκρατικήν ζωήν του μέλλοντος αιώνος. Αμήν

 

Αυτή η παρέμβαση σχολιάστηκε θετικά από κάποιους συμμετέχοντες στον διάλογο και από κανέναν , αρνητικά. 

----------------------------

Γ. Στην ίδια συζήτηση - προετοιμασία της μεγάλης "αμεσοδημοκρατικής" συνάντησης των συλλογικοτήτων που αυτοαποκαλούνται "λαϊκές συνελεύσεις" μπήκαν κι άλλα θέματα, μεταξύ αυτών και ένα θέμα για την Παιδεία. Το κείμενο χειροκροτήθηκε θερμά και οι συμμετέχοντες, ομόφωνα, το πρότειναν για διαβούλευση στη σπουδαία "αμεσοδημοκρατική" συνάντηση που έγινε το Δεκέμβρη στη Νομική Σχολή. 

Μικρό , αλλά νομίζουμε χαρακτηριστικό απόσπασμα:

  • Πώς να λειτουργήσει με αμεσοδημοκρατικούς όρους μια ολόκληρη κοινωνία (τοπική - ευρύτερη - παγκόσμια), αν τα άτομα που την απαρτίζουν δεν έχουν κάνει κτήμα τους τις βασικές αρχές της, αν δεν τους έχει δοθεί ποτέ η ευκαιρία να αναπτύξουν ελεύθερες, ολοκληρωμένες, υγιείς, αυτόνομες προσωπικότητες, αν δεν έχουν αυτοσεβασμό και ενσυναίσθηση; Δυστυχώς, οι αξίες, οι δομές και οι μηχανισμοί που έχουν αναπτυχθεί για να υπηρετήσουν το υπάρχον σύστημα του υπερκαταναλωτισμού και του ανταγωνισμού στην ελεύθερη αγορά είναι στοιχεία βαθιά ριζωμένα στις αντιλήψεις γενεών ολόκληρων και θα ήταν ουτοπικό να σκεφτεί κανείς πως μπορούν να εξαλειφθούν εν μία νυκτί.
  • ...Τέλος, στην παρούσα κατάσταση ιδιαίτερη σημασία έχει η εκπαίδευση ενηλίκων πάνω στις βασικές αρχές, τους όρους, τις έννοιες και την πρακτική της Άμεσης Δημοκρατίας. Δεδομένου ότι ο σημερινός άνθρωπος ουσιαστικά δεν γνωρίζει πώς να λειτουργεί ως πολίτης υπεύθυνος για τη ζωή του και την πορεία της κοινωνίας και του πλανήτη, κρίνεται απαραίτητο να δημιουργηθούν εκπαιδευτικές δομές που θα εξυπηρετήσουν αυτό το σκοπό... Σ' αυτή την προσπάθεια γινόμαστε όλοι μαθητές και ταυτόχρονα δάσκαλοι. Όμως το βήμα αυτό είναι καθοριστικής σημασίας αν θέλουμε να προχωρήσουμε μπροστά και να μη μείνουμε σε ουτοπιστικές θεωρίες. Τα πράγματα θα είναι πιο εύκολα για τις επόμενες γενιές - και σε αυτές θα πρέπει να στοχεύουμε - αν εμείς χαράξουμε το μονοπάτι ώστε να μπορέσουν να το πλατύνουν, να το διαμορφώσουν και να το εξελίξουν σε δρόμο ταχείας κυκλοφορίας.
    Μια παροιμία λέει: << Τα καινούρια κρασιά θέλουν και καινούρια ασκιά>>. Εμείς που φέρουμε τα 'παλιά ασκιά' οφείλουμε να τα 'απολυμάνουμε' όσο γίνεται καλύτερα, για να υποδεχτούν τις αμεσοδημοκρατικές ιδέες ώστε να μπουν σε εφαρμογή.

 

 

-----------------------------

Όλα τα αποσπάσματα που παραθέσαμε λένε το ίδιο πράγμα: "Καστοριαδικοί" και "αμεσοδημοκράτες" δεν έχουν καμία εμπιστοσύνη στον λαό και τον στολίζουν με επίθετα, ιδιότητες και χαρακτηρισμούς, που το "μαλάκας" που ξεστόμισε ο Πάγκαλος για τους "αγανακτισμένους" είναι χαριτωμένη φιλοφρόνηση.

Φοβούνται  το λαό,  πιστεύουν πως είναι ανίκανος να λειτουργήσει "δημοκρατικά" και νομίζουν πως, όταν ο μέσος έλληνας μιλά για δημοκρατία, θέλει  να μας οδηγήσει σε  φιλελεύθερο ολοκληρωτισμό. Ίσως, γι' αυτό να  επιλέγουν την αναμονή, την εκπαίδευση του λαού και την ανάπτυξη θεωριών αναγγέλλοντας ευαγγελικές διακηρύξεις , στις οποίες απαιτούν να δεσμευόμαστε. Προτιμούν, ως μικρότερο κακό, το σημερινό καθεστώς, που ο Καστοριάδης είχε αποκαλέσει "φιλελεύθερη ολιγαρχία". 

Με άλλα λόγια, από τις πράξεις και τα κείμενα τους προκύπτει το "με τέτοιο δήμο και τέτοιους δημότες, ευτυχώς που δεν έχουμε δημοκρατία". Χίλιες φορές, λοιπόν, για τους "αμεσοδημοκράτες", οι Παπαδήμος, Σαμαράς, Παπανδρέου, Βενιζέλος, Πάγκαλος, Παπαρήγα, Τσίπρας και η παγκόσμια διακυβέρνηση των τοκογλύφων.  Αυτές είναι οι μύχιες σκέψεις κάποιων, την ώρα, που όλοι αυτοί παίρνουν ζωές , σπίτια, περιουσίες, εργασία και ετοιμάζουν διεθνικό στρατό καταστολής.

---------------

 

Παρακολουθώντας και ζώντας όλα αυτά, αναρωτηθήκαμε τι σχέση μπορεί να έχουν όλοι αυτοί με τον γνωστό στοχαστή Κορνήλιο Καστοριάδη;  

 

Εμείς δεν έχουμε μελετήσει Καστοριάδη. Μήτε Μαρξ, Αγία Γραφή, Προυντόν, Φρίντμαν, Χέγκελ, Ρουσσώ  ή Μπακούνιν.  Άμα πέσει κάτι στα χέρια μας και μας γυαλίσει στο μάτι, από ένστικτο, το αντιγράφουμε και το σερβίρουμε, όπου και όπως νομίσουμε καλύτερα. 

Δεν είμαστε απολογητές ευαγγελίων, θρησκειών και ιδεολογιών, θεών, ανθρώπων ή θεανθρώπων. Δεν είμαστε οραματιστές ή στοχαστές. Δεν δίνουμε λογαριασμό για την πίστη μας σε κανέναν, παρ' εκτός στον εαυτό μας. Είμαστε μια ασήμαντη σε αριθμό παρέα, χαμένη μέσα στο πλήθος, και δεν θέλουμε να ξεχωρίσουμε από αυτό. Σε καιρούς δικτατορίας και κατοχής κυκλοφορούμε με ψευδώνυμα ή ανωνύμως. Στις εκδηλώσεις που ζητούν ταυτότητα δεν πάμε. Δεν θέλουμε να υπάρχουμε για κανέναν και κυρίως για το καθεστώς. Εξ άλλου, είμαστε άθλιοι τύποι.

 

  Όμως, η ηλίθια απορία  εμφανίστηκε, χωρίς να το θέλουμε:

Τι σχέση έχουν όλοι αυτοί με τον Καστοριάδη; 

Για να το καταλάβουμε, βρίζοντας, επειδή έπρεπε να διαβάσουμε 550 σελίδες, αναγκαστήκαμε να παραγγείλουμε την "Φαντασιακή Θέσμιση της Κοινωνίας". Εξαντλημένο! Απαραδέκτως, εξαντλημένο. Ένας άθλιος  φίλος - χάκερ έσπασε κάτι κωδικούς στο διαδίκτυο, το κατεβάσαμε και το φωτοτυπήσαμε. 

 

Και ώ του θαύματος!  Γλιτώσαμε την ανάγνωση, γιατί στο οπισθόφυλλο βρήκαμε την απάντηση που ψάχναμε και δεν χρειάστηκε να το διαβάσουμε όλο.

Διαβάζουμε, λοιπόν, στο οπισθόφυλλο της "Φαντασιακής θέσμισης της κοινωνίας", έκδοση ΚΕΔΡΟΣ:

  •  "Από τον Πλάτωνα ως τον Μαρξ , η πολιτική σκέψη εμφανίστηκε ως εφαρμογή μιας θεωρίας της ουσίας της κοινωνίας και της ιστορίας. Με θεμέλιο της μια ταυτιστική οντολογία, για την οποία το είναι είχε πάντα τη σημασία του είναι καθορισμένο, συσκότισε το ιδιαίτερο είναι του κοινωνικού-ιστορικού ως ριζικού φαντασιακού. .. ο Μαρξ, αιχμάλωτος αυτής της οντολογίας, οδηγήθηκε στο να πνίξει ο ίδιος τα καινούργια σπέρματα που περιείχε η σκέψη του. Το επαναστατικό πρόταγμα υπερβαίνει κάθε "ορθολογική θεμελίωση": μια νέα θέσμιση της κοινωνίας συνεπάγεται ένα ξεπέρασμα του θεσμισμένου "λόγου". Πρέπει να δούμε την ιστορία ως δημιουργία, τη θεσμίζουσα κοινωνία ή το κοινωνικό φαντασιακό εν δράσει μέσα στη θεσμισμένη  κοινωνία, και το κοινωνικό - ιστορικό ως τρόπο του είναι άγνωστο για την κληρονομημένη σκέψη.  ...Το επαναστατικό πρόταγμα, πρόταγμα μιας ρητής αυτο-θέσμισης της κοινωνίας, εξαρτάται απλώς και μόνον από το κοινωνικό ποιείν - πράττειν των ανθρώπων, του οποίου το πολιτικό σκέπτεσθαι - το να σκεφτόμαστε την κοινωνία σαν κάτι που φτιάχνει τον εαυτό της- είναι μια συνιστώσα ουσιαστική. "

---------------------------------

Αυτό ήταν. Το βρήκαμε!!!!!!!!!!!!!!!!

Η σχέση των συγκεκριμένων "καστοριαδικών" και "αμεσοδημοκρατών" με τον Καστοριάδη είναι η ίδια με τη σχέση που έχει ο ΓΑΠ με τον Καστοριάδη, όταν κραυγάζει το σύνθημα "σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα". 

--------------------------------------

ΟΥΑΙ ΥΜΙΝ ΥΠΟΚΡΙΤΑΙ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΙ, που παριστάνετε τους οπαδούς του Καστοριάδη,  ...ΟΙ ΠΡΑΞΕΙΣ ΣΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΤΕΛΩΣ ΚΑΤΑΓΕΛΑΣΤΕΣ.

...και δυστυχώς για σας , δεν το λέμε εμείς:

  • "...όσο αξιοσέβαστος κι αν είναι στην πράξη ο αγώνας για την υπεράσπιση αυτών που αποκαλούμε "δικαιώματα του ανθρώπου", η σημερινή τάση που επιδιώκει να τα θεμελιώσει ή να τα παρουσιάσει ως απόλυτη αλήθεια η οποία θεμελιώνεται αφ' εαυτής ανεξάρτητα από τις ιδέες ή από τους πολιτικούς και κοινωνικοϊστορικούς θεσμούς είναι εντελώς καταγέλαστη".
  • "Το ίδιο το ζήτημα των ορίων της ολικής θέσμισης αποτελεί συγκεκριμένο πολιτικό ζήτημα. Το μόνο που μπορώ να σας διαβεβαιώσω είναι ότι δεν υπάρχουν όρια ούτε "καταρχήν" ούτε "εξαρχής"..."

(Κορνήλιος Καστοριάδης, Η ελληνική ιδιαιτερότητα, τόμος Γ')

 

Κι αν δεν είναι  τέκνα της σκέψης του Καστοριάδη τι μπορεί να είναι; 

 

- Μοιάζουν να είναι ιδεολογικά παιδιά του ηθικού σχετικισμού του Χομπς: "ο κάθε άνθρωπος , κατά την άποψη του,  καλεί αυτό που του αρέσει και τον ευχαριστεί ΑΓΑΘΟ΄και αυτό που τον δυσαρεστεί ΚΑΚΟ"...συνήθως, αυτοί που επικαλούνται τον ορθό λογισμό για να κρίνουν μια διαφωνία εννοούν το δικό τους ορθό λογισμό..." . Ο Χομπς ήταν εκείνος ο τύπος που στον 17ο αιώνα θεμελίωσε την αγγλόφωνη φιλοσοφία, πάνω στη λογική πως ο άνθρωπος είναι κακός και μόνο η υπακοή στον ηγεμόνα - commonwealth, σε ένα υπεράνω νόμο, έναν επίγειο θεό, που μπορεί να είναι και μια συλλογικότητα ή μια ιδέα, μπορεί να τον συμμορφώσει. Από μόνος του δεν μπορεί να ενωθεί με κανέναν. 

- Mπορεί να έχουν βγει από τα υπόγεια του σπηλαίου του Πλάτωνα και αφού είδαν το φως το αληθινό να ήρθαν να διδάξουν τον κόσμο. Μπορεί να είναι πνευματικά τέκνα των δεκάδων ολιγαρχικών και αριστοκρατικών συστημάτων σκέψης και ενίοτε να αντλούν κάτι από τις σχολές του μίσους προς το διαφορετικό, μιλώντας αντιρατσιστικά.

Ποιος να ξέρει; Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου. Η ψυχική μονάδα τείνει στο άπειρο, λέει ο στοχαστής. Το κοινωνικό - ιστορικό ποιείν και πράττειν είναι πεπερασμένο, "δέσμιο" μιας ιστορικότητας και των παραδομένων αντιλήψεων. Παρ΄όλα αυτά, αναζητεί τη ριζική ρήξη και αυτήν  έθεσε σαν  θέμα, με τρόπο σαφή και ξεκάθαρο, βάζοντας για στόχο, ούτε λίγο ούτε πολύ,  την ολική θέσμιση: Φώναξε "θέλουμε δημοκρατία". ...και λίγοι το άκουσαν.

Είναι θαυμαστό το απροσδόκητο που μπορεί να προσφέρει ο σεξιστής όχλος.

 

Άραγε , θα αναζητήσουμε κάποτε, μαζί τον τρόπο της ενότητας ενάντια στη βία; Αν δεν βιαστούμε, αν περιμένουμε τις επόμενες γενιές να θερίσουν, δεν θα υπάρχει μήτε σπόρος, μήτε γη, παρ' εκτός oiι μεταλλαγμένοι σπόροι  και άνθρωποι  της monsanto.

Το ολιγαρχικό και απάνθρωπο matrix που κυβερνά τον πλανήτη έχει διαβάσει Hanna Arrendt, αλλά και Χομπς ή Μακιαβέλλι και ξέρει πως κανείς ηγεμόνας και καμιά βία δεν μπορεί να αντισταθεί σε μια αποφασισμένη ενότητα της κοινότητας.

Κανείς ηγεμόνας και καμιά βία, όταν, όμως, αυτά είναι έγκλειστα μέσα σε έθνη - κράτη. Η παγκόσμια οικονομική διακυβέρνηση, μόλις χτες, ανακοίνωσε πως μπορούμε να ανταλλάξουμε το χρέος μας με τα σπίτια μας. Και δίπλα στις υπερεθνικές οθόνες, που καθορίζουν τις τύχες και τις διαδρομές του χρήματος , του χρέους και των ανθρώπινων καταστάσεων , ετοιμάζουν υπερεθνικούς στρατούς καταστολής.

Απέναντι στη δύναμη της ενωμένης κοινότητας θα παραταχθούν οι υπερεθνικοί πραιτωριανοί των δίκαιων πολέμων. Και, τότε, τα πράγματα για το κοινωνικό ποιείν και πράττειν θα είναι λίγο πιο δύσκολα. 

Ίσως, αυτό είναι εκείνο που υπηρετούν όσοι καθυστερούν, εμποδίζουν και υπονομεύουν την ενότητα των ανθρώπων που ζουν στο σπήλαιο και στο matrix, με τη δικαιολογία της αναμονής του φωτισμού των μυαλών.

Ίσως. Ποιος να ξέρει;

Ο καθένας μας διαλέγει μετερίζια και ρόλους.

 

 

Αν δεν υπήρχε το "υπέροχο 2011" δεν θα είχαν αποκαλυφθεί τα πολλά πρόσωπα των  πρακτόρων του ολιγαρχικού καθεστώτος. Αν δεν υπήρχε ο λόγος του λαού, δεν θα μπορούσαμε να γράψουμε το σημερινό κείμενο.   Το "κοινωνικό ποιείν - πράττειν των ανθρώπων" έριξε τις μάσκες. Όχι εμείς. 

 

 

Στο επόμενο , διαύγαση στις θαυμαστές πράξεις των ανθρώπων του 2011. 

 

 

ΥΓ: Νομίζουμε πως είναι προφανές πως οι γραφές μας δεν αφορούν μόνο τις παρέες που επιλέγουμε σαν αφορμή για γράψιμο. Οι υπόλοιποι καθεστωτικοί να μην κάνουν το κορόιδο.

(εικόνα : Δον ΨΥΧΩΤΗΣ)

 

 

Σχόλια

Διαβάζοντας το άρθρο σας απόρησα σχετικά με το πώς είναι δυνατόν sites τα οποία προτάσσουν την αυτονομία να εκφράζουν αυτά για τα οποία τους κατηγορείτε. Διαβάζοντας λοιπόν ολόκληρο το κείμενο για τον χριστιανισμό κατάλαβα πως αναφέρονται σε ένα κομμάτι της κοινωνίας και όχι στο λαό. Επίσης, διαβάζοντας διάφορα κείμενα τους κατάλαβα πως λένε ακριβώς τα αντίθετα από αυτά για τα οποία τους κατηγορείτε (σκόπιμα ίσως?).Παρεπιπτόντως ο όρος "καστοριαδικός" δεν υπάρχει, είναι δικό σας εφεύρημα το οποίο αν άκουγε ο Καστοριάδης θα έτριζαν τα κόκκαλα του...Κάντε τον κόπο να τον διαβάσετε και μη περιορίζεστε στα...εξώφυλλα!
Δεύτερον, φαντάζομαι πως το σχόλιο του προτάγματος ήταν καθαρά χιουμοριστικό (οποιοσδήποτε το διακρίνει). Τρίτον από το κείμενο των λαικών συνελεύσεων και πάλι απομονώνετε χωρίς να έχετε συνολική κρίση.Το κείμενο αυτό περιγράφει τον τρόπο που μπορούν να λειτουργήσουν αμεσοδημοκρατικά οι συνελεύσεις των φοιτητών, εξοστρακίζοντας τις κομματικές σέκτες. Αυτό σας μοιάζει ολιγαρχικό κύριε δημοκράτη?
Γιατί τόση εμπάθεια? Και γιατί αυτή η πρακτορολογία για όσους δεν σας είναι αρεστοί?
Δεν μπορώ να σας καταλάβω...Μάλλον η ανυπαρξία της Σπίθας των εθνικιστών σας πείραξε λιγάκι..

1. http://wp.me/pyR3u-9KZ
"Θέλεις σύγκρουση, μωρό μου;"
Aν η σχολιασμένη ανάρτηση αφορά κάποιους λίγους, αυτή που ακολούθησε, ποιους αφορά; Κι αν πάλι λίγους αφορά, το σεξιστικό και ειρωνικό ύφος των αριστερών illuminati λέει πολλά.

2. Aντί να διαβάζετε το δικό μας άρθρο, για να βγάλετε συμπεράσματα, καλύτερα να διαβάζετε το δικό τους, πιο προσεκτικά:
α) Η φράση: "το γεγονός πως η Ελλάδα δεν θυμίζει καν χώρα Ευρωπαϊκή..." δεν αφορά ένα κομμάτι του λαού. Αφορά την Ελλάδα και προφανώς τους έλληνες, μια και η Ελλάδα είναι κάμποι και βουνά και ενίοτε θάλασσα.
β) Η φράση: "η ξενοφοβική μισαλλόδοξη κλειστότητα του μέσου Έλληνα" αφορά τον μέσο έλληνα και όχι μια μικρή ή μεγαλύτερη ομάδα.
Μήπως δεν μιλάμε την ίδια γλώσσα;

3. Θα μπορούσαμε να βάλουμε και άλλα κείμενα που αποδεικνύουν την ολιγαρχική αντίληψη για τα πράγματα, αλλά θα γράφαμε βιβλίο και όχι άρθρο.

4. Τα κόκκαλα του Καστοριάδη θα έτριζαν, αν διαπίστωνε πως κάποιοι που χρησιμοποιούν τα λόγια του, για προμετωπίδα, όπως ο ΓΑΠ, χρησιμοποιούν ισοπεδώτικους χαρακτηρισμούς και τσουβαλιάζουν ομάδες συνανθρώπων, με λέξεις, όπως "εθνικιστές", "διεθνιστές", "χριστιανοί" ή "άθεοι", αδιαφορώντας και αγνοώντας την υβριδική αντίληψη του δάσκαλου και στοχαστή για την μοναδικότητα κάθε ατόμου και τον θαυμασμό και πεποίθηση του, για το τι μπορεί να δημιουργήσει το όλον της κοινωνίας.
"Το παρελθόν μου με καθορίζει, συνάμα όμως με ελευθερώνει" έλεγε ο δάσκαλος. Κι εσείς με γενικευμένους όρους, απαξιώνετε ή ανυψώνετε, κατά την χομπσιανή αντίληψη ό,τι και όποιον θέλετε. Αρνείστε τη δυνατότητα να ελευθερωθεί κάποιος από μόνος του, αν πράγματι τόχει ανάγκη και ελπίζετε στην έξωθεν "εκπαίδευση" του.

5. Το "χιουμοριστικό" σχόλιο του αρθρογράφου έρχεται μετά από τον χαρακτηρισμό του ίδιου, ως "λαϊκίστικου" , ενός κειμένου, που είχε αντληθεί από τη βασική φιλοσοφία του Καστοριάδη πως "μόνος αρμόδιος να αποφασίζει είναι το όλον". "Λαϊκίστικο" για τον αρθρογράφο του "προτάγματος" είναι η άποψη πως "όταν μιλάμε για αυτοθέσμιση ή αυτονομία, το "αυτό-" είναι η κοινωνία και όχι όσοι νομίζουν πως μπορούν να κάνουν κάτι τέτοιο, επειδή έχουν την επιφοίτηση αγίου πνεύματος ή είναι κάτοχοι κάποιας μοναδικής αλήθειας".

6. Το "τρίτο" για σένα, αναφέρεται σε παινεμένο κείμενο των ασημαντοτήτων που αυτοαποκαλούνται "λαϊκές συνελεύσεις". Είναι το μόνο που "απομονώσαμε", γιατί ήταν μεγάλο, αλλά δεν αλλοιώσαμε την ουσία και το νόημα, όπως αποπειράσαι ναμας καταλογίσεις. Η φράση που ακολουθεί δεν αφορά φοιτητές ενάντια σε κομματικές σέχτες και είναι ξεκάθαρη για το ποιους αφορά : "ο σημερινός άνθρωπος ουσιαστικά δεν γνωρίζει πώς να λειτουργεί ως πολίτης υπεύθυνος για τη ζωή του και την πορεία της κοινωνίας και του πλανήτη".
- Η λογική που αποτυπώνεται στις φράσεις "κρίνεται απαραίτητο να δημιουργηθούν εκπαιδευτικές δομές που θα εξυπηρετήσουν αυτό το σκοπό...", "Τα πράγματα θα είναι πιο εύκολα για τις επόμενες γενιές", δεν έχει πολύ σχέση με τον στοχαστή, ο οποίος είχε άλλη αντίληψη για το χρόνο και κυρίως για το "τώρα" και το "μέλλον". "Το πρόταγμα μιας αυτόνομης κοινωνίας και αυτόνομων ατόμων μέσα σε αυτή την κοινωνία ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ όχι στο απώτερο μέλλον αλλά σήμερα..." λέει στα σεμινάρια του ο καθηγητής Καστοριάδης.
Και κάποιοι, ως αριστεροί που είναι, μεταθέτουν κάθε λύση στην αναγκαιότητα της εκπαίδευσης και στο στο απώτερο μέλλον, με τον τρόπο που το κάνει και το καθεστώς.

7. Όσο για τις ασημαντότητες που αυτοαποκαλούνται "λαϊκές συνελεύσεις" βρίθουν από στελέχη "κομματικών σεχτών", φασιστοσταλινικών αντιλήψεων και καθεστωτικής - ολιγαρχικής νοοτροπίας, όπως οι ΣΥΡΙΖΑ -ΣΥΝ - ΑΝΤΑΡΣΥΑ. (Ας μην μας προκαλέσει κάποιος να παρουσιάσουμε κείμενα και δράσεις τους. Υπάρχει για μας το σημαντικό ζήτημα του προτάγματος της αυτονομίας, σήμερα και όχι αύριο, και το πώς θα μπορέσει ο λαός να το υλοποιήσει μόνος του, χωρίς τη δική μας βοήθεια, διαφώτιση ή διδασκαλία, αλλά, τουλάχιστον, με τη δική μας ασήμαντη παρουσία).

8. Η διαίρεση της κοινωνίας σε ομάδες ιδεολογικές, θρησκευτικές, φυλετικές και άλλες, συντηρεί και υπηρετεί το διαίρει και βασίλευε της ολιγαρχίας. Η άρνηση των "χαρούμενων αριστερών" να συμπράξουν σε μεγάλες ενωτικές συλλογικότητες, λόγω της καθαρότητας τους, υπηρετεί και εξυπηρετεί το ολιγαρχικό καθεστώς. Ο Καστοριάδης δεν ήταν αριστερός, ούτε το είπε ποτέ, μετά την ΦΘΚ. Το παιχνίδι "αριστερά -δεξιά", "πρόοδος - συντήρηση" δεν το έπαιξε ποτέ ο Καστοριάδης. Το παίζει ο Μίκης, το καθεστώς και εσείς.

9. Η άρνηση των ίδιων αρθρογράφων να αποδεχτούν πως στην ουσία του ο καπιταλισμός είναι καθεστώς και πολίτευμα ολιγαρχικό, και ως εκ τούτου έχει σχέδιο και ηγεσία - διευθυντήριο, αποπροσανατολίζει την κοινωνία και εξυπηρετεί τη διαιώνιση του καθεστώτος. Ο στοχαστής ήταν σαφής, μιλώντας για "φιλελεύθερη ολιγαρχία". Αν ζούσε σήμερα θα είχε αφαιρέσει τη λέξη "φιλελεύθερη".

Από τον λόγο μας προκύπτει η ουσία μας. Από τον λόγο τους κρίναμε και συμπεράναμε.

ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΝΤΟΥ , ΟΠΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ, ΟΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΑΟΣ, ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΑΝ ΤΟΥΣ ΑΠΟΚΑΛΕΙΤΕ, όντας ασήμαντο μέρος του.

Μάλλον σας αρέσει πολύ να χαιδεύετε αυτάκια...Και έχω πλέον πειστεί πως πολλά από τα άρθρα σας αποτελούν σκόπιμη προπαγάνδα με κρυμμένα από πίσω φασιστικά ακροδεξιά μορφώματα...Κάτω ο νεοταξισμός και ο ερχομός των ιλλουμινάτι!

Αυτό τώρα ήταν "κατηγορία";
Έχουμε πει χειρότερα για τον εαυτό μας. Μπορεί να μέχουν διώξει από το ithacanet, λόγω αθλιοτήτων στις οποίεςέχω περιπέσει, αλλά φρόντισε η καλή κυβέρνηση να μου δώσει επίδομα αναπηρίας.
Κατόπιν τούτου δεν ανέχομαι τόσο ήπια μεταχείριση από "αντιφρονούντες". (Από το φρόνημα ή τη φρόνηση, βγαίνει αυτό;)
Θεωρώ απαράδεκτα συντηρητικούς τους χαρακτηρισμούς του ζηλώσαντος την δόξα και το φρόνημα του Επίκουρου.
Έχουμε γράψει χειρότερα για τον εαυτό μας, συμπεριλαμβανομένου και εμού του ιδίου.
Μου θύμισε ο αγαπητός εκπρόσωπος των "καστοριαδικών", την καταγγελία για "διάρρηξη αυτοκινήτου", που έγινε σε συναυνανιστή, πρόσφατα . Μα, είναι κατηγορία αυτή, που να μπορεί να συμβάλλει στη λάμψη και το κύρος ενός σοβαρού ποινικού μητρώου;

Παρ' όλα αυτά , Εμείς, οι Θεομπαίχτες και Θεοσεβούμενοι , ας αναπέμψουμε δέηση στο Λόγο του Επίκουρου και ας Τον τιμήσουμε στην Αιωνιότητα, όπως του πρέπει:

"᾿Ανταπόδος τῷ δούλῳ σου· ζήσομαι καὶ φυλάξω τοὺς λόγους σου.
Αποκάλυψον τοὺς ὀφθαλμούς μου, καὶ κατανοήσω τὰ θαυμάσια ἐκ τοῦ νόμου σου.
Πάροικος ἐγώ εἰμι ἐν τῇ γῇ· μὴ ἀποκρύψῃς ἀπ᾿ ἐμοῦ τὰς ἐντολάς σου.
Επεπόθησεν ἡ ψυχή μου τοῦ ἐπιθυμῆσαι τὰ κρίματά σου ἐν παντὶ καιρῷ.
Επετίμησας ὑπερηφάνοις· ἐπικατάρατοι οἱ ἐκκλίνοντες ἀπὸ τῶν ἐντολῶν σου.

Περίελε ἀπ᾿ ἐμοῦ ὄνειδος καὶ ἐξουδένωσιν, ὅτι τὰ μαρτύριά σου ἐξεζήτησα.
Καὶ γὰρ ἐκάθισαν ἄρχοντες καὶ κατ᾿ ἐμοῦ κατελάλουν, ὁ δὲ δοῦλός σου ἠδολέσχει ἐν τοῖς δικαιώμασί σου.
Καὶ γὰρ τὰ μαρτύριά σου μελέτη μού ἐστι, καὶ αἱ συμβουλίαι μου τὰ δικαιώματά σου.

᾿Εκολλήθη τῷ ἐδάφει ἡ ψυχή μου· ζῆσόν με κατὰ τὸν λόγον σου.

"...ἐξερεύξαιντο τὰ χείλη μου ὕμνον, ὅταν διδάξῃς με τὰ δικαιώματά σου.
φθέγξαιτο ἡ γλῶσσά μου τὰ λόγιά σου, ὅτι πᾶσαι αἱ ἐντολαί σου δικαιοσύνη.
γενέσθω ἡ χείρ σου τοῦ σῶσαί με, ὅτι τὰς ἐντολάς σου ᾑρετισάμην.
ἐπεπόθησα τὸ σωτήριόν σου, Κύριε, καὶ ὁ νόμος σου μελέτη μού ἐστι.
ζήσεται ἡ ψυχή μου καὶ αἰνέσει σε, καὶ τὰ κρίματά σου βοηθήσει μοι.
ἐπλανήθην ὡς πρόβατον ἀπολωλός· ζήτησον τὸν δοῦλόν σου, ὅτι τὰς ἐντολάς σου οὐκ ἐπελαθόμην.

᾿Αλληλούϊα."

Αν μη τι άλλο, ξοδέψαμε χρόνο και χώρο, παρουσιάζοντας τα κείμενα ή αποσπάσματα, πάνω στα οποία ασκήσαμε κριτική.
Αν έγινε κατανοητό το σχόλιο σου, πήραμε "προαγωγή". Στο πρώτο, άφησες ένα υπονοούμενο για "εθνικιστές" του Μίκη. Στο δεύτερο, καταλογίζεις "σκόπιμη προπαγάνδα με κρυμμένα από πίσω φασιστικά ακροδεξιά μορφώματα". Καλά το πας. Θα άξιζε τον κόπο να μας έδειχνες πώς το τεκμηριώνεις, αλλά , μάλλον, ζητάμε πολλά.
Και, από την τελευταία φράση σου, πρέπει να κατάλαβες, πως είμαστε και "νεοταξίτες"!
Εξαιρετικό!

Κατανοούμε την δυσκολία να μας κατατάξεις στα γνωστά ιδεολογικά κουτάκια, με τα οποία "ταχτοποιείτε" τις διαφορές σας και καταργείτε το διάλογο. Είναι που προσπαθούμε να είμαστε, κατά το δυνατόν, αυτό-νομοι. Δεν το παίζουμε αυτόνομοι.

Ο Φασισμός είναι τρόπος. Είναι μίσος. Είναι η εξόντωση του εχθρού και κάθε ένα που διαφωνεί ή είναι διαφορετικός.

Δεν πειράζει.
Για μας, το δίλημμα είναι ένα: Δημοκρατία ή Ολιγαρχία. Και ο καθένας παίρνει θέση, ΣΗΜΕΡΑ και έμπρακτα.
Απέναντι στη βία των λίγων, η απάντηση είναι η δύναμη και η αποφασιστικότητα των πολλών.
Όταν θα αποκτήσουμε δημοκρατία, θα λύσουμε τις διαφορές μας.
Ως τότε, αγάπη, φιλία, αδελφοσύνη, συνεργασία. Αυτή είναι η βάση πάνω στην οποία χτίζεται η ενότητα, παρά τις διαφορές μας. Είναι προφανές πως οι ιδεολογίες που τρέφουν το μίσος και συντηρούν τη διαίρεση δεν έχουν θέση σε τούτη τη διαδικασία.

Πάμε, με όποιον επιλέγει το δρόμο της δημοκρατίας και της αντίστασης στο σημερινό απάνθρωπο καθεστώς.

καταρχάς δεν είμαι καστοριαδικός...ούτε προσπαθώ να υπερασπιστώ κάποιον. Απλά το άρθρο σας έγινε η αφορμή να ψάξω τα κείμενα τα οποία κατηγορείτε πως εμπνέονται από την ολιγαρχία και βρίσκω αστήρικτα και πιθανόν σκόπιμα συκοφαντικά τα επιχειρήματα σας. Κατά τα άλλα είναι φανερό πως υποστηρίζατε ή υποστηρίζετε ακόμη ηλίθιες θεωρίες συνωμοσίας. Αυτά. Γεια σας

Το διόρθωσες. Όμως, δεν είμαστε συνομωσιολόγοι.
Είμαστε η συνομωσία, αυτοπροσώπως, στη χειρότερη της μορφή.